Ετικέτα: αρχιτεκτονική εκπαίδευση

Λάβαμε και δημοσιεύουμε την ανακοίνωση της Συντονιστικής Επιτροπής του Συλλόγου Σπουδαστών της Αρχιτεκτονικής Θεσσαλονίκης, η οποία συγκροτήθηκε με απόφαση της Γενικής Συνέλευσης. Η Σχολή τελεί υπό κατάληψη την τελευταία εβδομάδα με αιτία το νέο πρόγραμμα σπουδών που αποφασίστηκε χωρίς διάλογο και με συνοπτικές διαδικασίες μέσα στο καλοκαίρι, αντικαθιστώντας ένα πρόγραμμα σπουδών το οποίο αποτέλεσε κατάκτηση του φοιτητικού συλλόγου. Τόσο η Γενική Συνέλευση, όσο και η συντονιστική της επιτροπή διακρίνονται για τη μεγάλη συμμετοχή των φοιτητών.

ΝΕΟ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΣΠΟΥΔΩΝ ΣΤΗΝ ΑΡΧΙΤΕΚΤΟΝΙΚΗ

ΣΕΠΤΕΜΒΡΗΣ 2014 και βρισκόμαστε αντιμέτωποι με ένα νέο πρόγραμμα σπουδών  στην Αρχιτεκτονική σχολή του ΑΠΘ. Αλλά ας  πάρουμε τα πράγματα από την αρχή:
Εδώ και τρία χρόνια είχε ανοίξει στο τμήμα μια συζήτηση κεκλεισμένων των θυρών για την «ανάγκη» αλλαγής του προγράμματος σπουδών. Είχε συσταθεί μια αρμόδια επιτροπή, η οποία συνεδρίαζε σε κλειστό κύκλο, χωρίς να έχει σε αυτή πρόσβαση το σύνολο του καθηγητικού προσωπικού, πόσο μάλλον το σύνολο του φοιτητικού συλλόγου. Ακόμα και οι σπάνιες παρουσιάσεις –ούτε καν συζητήσεις- είχαν διαγραμματικό και αποσπασματικό χαρακτήρα: Παρουσιάζονταν η δομή του προγράμματος σπουδών χωρίς να γίνεται λόγος για το περιεχόμενο και τις αρχές που το διέπουν. Όσο περισσότερο έτεινε να λάβει συγκεκριμένα χαρακτηριστικά το πρόγραμμα αυτό, τόσο περισσότερο «τύχαινε» να παρουσιάζεται σε γραφεία καθηγητών και συζητήσεις τομέων που είχαν ουσιαστικά υποκαταστήσει τη γενική συνέλευση του Τμήματος. Η όλη αυτή διαδικασία έρχεται σε άκρα αντίθεση με τον τρόπο συγκρότησης και συνδιαμόρφωσης μέσα από τον οποίο αναδύθηκε το προηγούμενο πρόγραμμα σπουδών. Οι όποιες αντιθέσεις του φοιτητικού συλλόγου που είχαν εκφραστεί εξ αρχής, αν και κατάφεραν να βάλουν ένα φρένο στο αυθαίρετο αυτής της διαδικασίας, δε λήφθηκαν ποτέ πραγματικά υπ όψη,  ώστε να ανοίξει ένα πεδίο διαλόγου. Τελικά το νέο πρόγραμμα σπουδών πέρασε μέσα στο καλοκαίρι, εν αγνοία και απουσία των φοιτητών, και μέρους των καθηγητών. Συνεχίστε την ανάγνωση του «Κατάληψη στην Αρχιτεκτονική ΑΠΘ ενάντια στο νέο πρόγραμμα σπουδών»

επιτροπή αγώνα φοιτητών αρχιτεκτονικής_ΕΑΑΚ

Ήδη από το Σεπτέμβρη ετοιμάζεται στη σχολή μας ένα νέο πρόγραμμα σπουδών το οποίο κατά τα λεγόμενα του τμήματος προκύπτει σαν αναγκαιότητα δεδομένων των περικοπών και της υποχρηματοδότησης που επιβάλλονται στα ΑΕΙ από το υπουργείο. Με μια πρώτη ανάγνωση δεν μπορούμε παρά να αναδείξουμε την υποκρισία της συντριπτικής πλειοψηφίας των καθηγητών μας που όχι μόνο απέχουν συνειδητά από οποιαδήποτε διαδικασία διεκδίκησης και αγώνα (σχεδόν μηδαμινό το ποσοστό συμμετοχής σε απεργίες και κινητοποιήσεις), αλλά τάσσονται ενάντια και επιτίθενται το φοιτητικό κίνημα και τις μορφές αγώνα που αυτό επιλέγει. Ένα φοιτητικό κίνημα που έχει βάλει πια στον πυρήνα του το κοινωνικό ζήτημα και παλεύει όχι μόνο για την ανατροπή του νόμου της Διαμαντοπούλου, αλλά ορθώνει λόγο και ανάστημα απέναντι στην πραγματικότητα του κοινωνικού κανιβαλισμού που θέλουν να μας επιβάλλουν το ελληνικό και ξένο κεφάλαιο, η συγκυβέρνηση των τραπεζιτών, η ΕΕ και το ΔΝΤ. Δεν ξεχνάμε ότι το Σεπτέμβρη εν μέσω φοιτητικών κινητοποιήσεων το κείμενο που υπερψηφίστηκε στη συνέλευση του τμήματος τοποθετούνταν επί της ουσίας ενάντια στις φοιτητικές καταλήψεις και κρατούσε μια εξαιρετικά μετριοπαθή στάση απέναντι στο νόμο.

Ας δούμε όμως τι ακριβώς αφορά αυτό το νέο πρόγραμμα σπουδών που με τέτοια βιασύνη θέλουν να ετοιμάσουν μέχρι τα τέλη του Απρίλη, πάντα σύμφωνα με τις επιταγές του υπουργείου. Γιατί δεν τους κάνει το προηγούμενο πρόγραμμα; Τι αρχές κατοχύρωνε; Αρκεί η δικαιολογία του περιορισμένου προσωπικού για να αλλάξει όλη τη φιλοσοφία του προηγούμενου προγράμματος; Πιστεύουμε βαθιά πως το νέο πρόγραμμα σπουδών αποτελεί ποιοτική τομή και μετάλλαξη της φυσιογνωμίας της σχολής και δεν πρόκειται για απλή αναδιάταξη ή ξεκαθάρισμα των μαθημάτων που θα προσαρμοστούν στα νέα ποσοτικά δεδομένα. Συνεχίστε την ανάγνωση του «Αρχιτεκτονική ΑΠΘ: νέο πρόγραμμα σπουδών στην εποχή της Μπολώνιας και του Μνημόνιου»

Η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ αφού «έσωσε» τα σχολεία μοιράζοντας φωτοτυπίες αντί για βιβλία και στοιβάζοντας μεγαλύτερους αριθμούς μαθητών σε τάξεις με ελλείψεις σε εκπαιδευτικό προσωπικό, αφού «έσωσε» και τα νοσοκομεία κλείνοντάς τα, μειώνοντας κλίνες, απαξιώνοντας το ιατρικό και νοσηλευτικό προσωπικό και «πετυχαίνοντας» ελλείψεις σε βασικά ιατρικά υλικά, έρχεται τώρα να σώσει και τα πανεπιστήμια. Αυτή τη φορά την προσπάθειά της έρχεται να συνδράμει ανοικτά και το υπόλοιπο μπλοκ των φιλο-μνημονιακών δυνάμεων, η Νέα Δημοκρατία και δύο από της εκδοχές την Ελληνικής ακροδεξιάς (το ΛΑΟΣ και το κόμμα Μπακογιάννη). Όλοι αυτοί μαζί ψήφισαν το νομοσχέδιο Διαμαντοπούλου τον Αύγουστο με τις σχολές κλειστές, στο πλαίσιο του «δόγματος του σοκ», που συμπυκνώνεται στην εκμετάλλευση των κρίσεων για να επιτευχθεί μία απότομη αλλαγή των συσχετισμών υπέρ του κεφαλαίου και της χρηματοπιστωτικής και επιχειρηματικής ελίτ και σε βάρος των εργαζόμενων. Στο πλαίσιο αυτού του δόγματος τα χτυπήματα στον εχθρό λαό πρέπει να επιφέρονται όλα μαζί σε σύντομο χρονικό διάστημα ώστε να αφαιρείται η δυνατότητά του να αντιδράσει.

Στο πλαίσιο αυτό οι αλλαγές στην τριτοβάθμια εκπαίδευση συμπυκνώνονται στην προσαρμογή των ανώτατων εκπαιδευτικών ιδρυμάτων στην εποχή του μνημονίου και της τρόικας με την πιστή εφαρμογή της «διαδικασίας της Μπολώνιας». Η τελευταία προβλέπει την ολοκλήρωση των ευρωπαϊκών συστημάτων τριτοβάθμιας εκπαίδευσης σε έναν Κοινό Ευρωπαϊκό Χώρο Ανώτατης Εκπαίδευσης με κεντρική ιδέα την παραγωγή μιας μεγάλης μάζας αποφοίτων με κατάρτιση μιας χρήσης, υποκείμενη σε διαρκείς επικαιροποιήσεις μέσω των θεσμών δια βίου μάθησης και μια μικρή ελίτ «αριστείας» με περισσότερα προσόντα που θα παίζει επιτελικότερο ρόλο στην παραγωγή. Η ιδέα αυτή φυσικά δεν είναι καθόλου άσχετη με τις εξελίξεις στο πεδίο της παραγωγής. Για παράδειγμα η αποφασιστική προώθηση των διαδικασιών συγκέντρωσης – συγκεντροποίησης σε τομείς της παραγωγής που μέχρι πρότινος κυριαρχούνταν από μικρές και μεσαίες (συχνά ακόμα και ατομικές) επιχειρήσεις, δεν συμβαδίζει με κριτήριο τους νόμους της αγοράς με κοστοβόρους πολύχρονους κύκλους σπουδών που επιτρέπουν μία συνολική εποπτεία του επιστημονικού αντικειμένου – και ακόμα «χειρότερα» αφήνουν και περιθώρια για κριτική σκέψη. Έτσι νομοθετικές ρυθμίσεις στο πεδίο μας όπως η κατάργηση των ελάχιστων αμοιβών, που σκοπό έχουν να μετατρέψουν τους αυτοαπασχολούμενους αρχιτέκτονες σε μισθωτούς με όρους 19^ου αιώνα ή η επιβολή «μορφολογικών κανόνων δόμησης», βρίσκουν την φυσική τους συνέχεια στη διάσπαση του ενιαίου πενταετούς κύκλου σπουδών της αρχιτεκτονικής, καθώς μια τρίχρονη κατάρτιση σε συνδυασμό με μια καλή γνώση υπολογιστικών προγραμμάτων (και ένα εμπεδωμένο ήθος εργασιακής πειθάρχησης) φτάνουν και περισσεύουν σε πάρα πολλές περιπτώσεις εξαρτημένης εργασίας. Η δε προσαρμογή σε έτοιμα μορφολογικά και τυπολογικά πρότυπα μπορεί να καλύπτεται θαυμάσια και από ετήσια ή διετή σεμινάρια. Συνεχίστε την ανάγνωση του «Ο αγώνας των φοιτητών μας αφορά όλους!»

Μπορεί ο τίτλος να ακούγεται υπερβολικός, όμως η πραγματικότητα ξεπερνάει τη φαντασία. Το διέπραξε ο Κούρκουλας στη Σύνθεση 9 και αν δεν τους σταματήσουμε ποιος ξέρει τι άλλο έχουμε ακόμα να δούμε στο μέλλον. Ακολουθεί το κείμενο που έβγαλε για το επεισόδιο η Αριστερή Κίνηση Αρχιτεκτονικής (ΕΑΑΚ).

Διαβάστε – Διαδώστε Συνεχίστε την ανάγνωση του «Αρχιτεκτονική ΕΜΠ: Όταν οι επιχειρηματίες διορθώνουν τις συνθέσεις»