Ετικέτα: φοιτητικό κίνημα

Τα τελευταία χρόνια στις φοιτητικές εκλογές της Αρχιτεκτονικής Αθήνας επικρατούν εναλλάξ το σχήμα της ΕΑΑΚ και η παράταξη του ΚΚΕ. Από πέρσι μάλιστα –δείγμα και αυτό της κρίσης του φοιτητικού κινήματος- αποτελούν τα μοναδικά ψηφοδέλτια που κατεβαίνουν στις εκλογές, με αποτέλεσμα η πρώτη δύναμη μεταξύ των δύο, ακόμα και με οριακή διαφορά, να κατακτά την αυτοδυναμία στο Διοικητικό Συμβούλιο του Συλλόγου. Στις περσινές εκλογές η Πανσπουδαστική επικράτησε με 83-79 (και 9 λευκά και 16 άκυρα) και απέσπασε αυτοδυναμία.

Φέτος το κλίμα ήταν διαφορετικό και η παράταξη του ΚΚΕ, έχοντας καταλάβει έγκαιρα ότι χάνει ξεκάθαρα τις εκλογές, αποφάσισε ότι τις τελευταίες δεν τις κερδίζει όποια παράταξη παίρνει περισσότερες ψήφους, αλλά όποια έχει τον «τσαμπουκά» να είναι συγκυριακά σε θέση να μαζέψει τον μεγαλύτερο κομματικό στρατό και να επιβάλει την διαδικασία καταμέτρησης της αρεσκείας της. Έτσι στην καταμέτρηση της αρχιτεκτονικής ακύρωνε όσα ψηφοδέλτια του σχήματος της ΕΑΑΚ χρειαζόταν ώστε να βρεθεί μπροστά έστω και οριακά, χωρίς να τηρεί από ένα σημείο και μετά ούτε τα προσχήματα, με ισχυρότερο επιχείρημα έναν στρατό 50 περίπου τραμπούκων με κράνη και παλούκια που κατάφερε να συγκεντρώσει έξω από την αίθουσα της καταμέτρησης. Φυσικά την διαδικασία αυτής της «καταμέτρησης» την ολοκλήρωσε μόνη της και μόνη της εξέδωσε και «αποτελέσματα».

Θλιβερή η πρακτική μιας υποτιθέμενα αριστερής δύναμης να μεθοδεύσει εκλογές βίας και νοθείας επειδή δεν της αρέσουν τα αποτελέσματα, θυμίζοντας σε μικρογραφία τις πιο μαύρες ιστορικά στιγμές της δεξιάς παράταξης και ακόμα θλιβερότεροι και ανόητοι οι καθοδηγητές της μεθόδευσης. Θλιβερότεροι γιατί εκπαιδεύουν τους νέους φοιτητές στην αντίληψη ότι μπροστά στο κομματικό συμφέρον η δημοκρατική έκφραση της πλειοψηφίας του φοιτητικού ή όποιου άλλου πολιτικού σώματος είναι μια λεπτομέρεια, ενδεχομένως μια «αστική» ευαισθησία, και ανόητοι γιατί είναι βέβαιο ότι δεν θα πετύχουν τον πολιτικό τους στόχο. Τα «αποτελέσματα» που εξέδωσαν δεν πρόκειται ποτέ να αναγνωριστούν, κατ’ αρχήν από τους ίδιους τους φοιτητές και τις φοιτήτριες της αρχιτεκτονικής, που ανεξαρτήτως διαφορετικών πολιτικών τοποθετήσεων έχουν στη συντριπτική τους πλειοψηφία δημοκρατικό πνεύμα. Το μόνο που πετυχαίνουν είναι να πυροδοτούν με δική τους αποκλειστική ευθύνη τον ενδοαριστερό εμφύλιο, να διαλύουν τον φοιτητικό σύλλογο και να βάζουν το δικό τους λιθαράκι στον εκφυλισμό και την παρακμή του φοιτητικού κινήματος συνολικά.

Ακολουθεί η σχετική ανακοίνωση της Αριστερής Κίνησης Αρχιτεκτονικής – ΕΑΑΚ: Συνεχίστε την ανάγνωση του «Βία και νοθεία του ΚΚΕ στις εκλογές της Αρχιτεκτονικής Αθήνας!»

Η κακή κατάσταση των κτιριακών εγκαταστάσεων της Αρχιτεκτονικής Ξάνθης έχει φτάσει φέτος σε οριακό σημείο. Οι τελευταίες μεγάλες βροχοπτώσεις είχαν σαν αποτέλεσμα να πλημμυρίσουν αίθουσες διδασκαλίας και να γίνουν εκτεταμένες καταστροφές που πλέον θέτουν σε κίνδυνο ακόμα και τη σωματική ακεραιότητα των φοιτητών και των εργαζόμενων στο Πανεπιστήμιο.

Παραθέτουμε ανακοίνωση του φοιτητικού συλλόγου:

Το τμήμα Αρχιτεκτόνων Μηχανικών Ξάνθης ταλαιπωρείται τα τελευταία χρόνια από την κακή κατάσταση των κτιριακών εγκαταστάσεων στις οποίες φιλοξενείται «προσωρινά» από την ίδρυση του. Για μία ακόμα φορά, το γεγονός αυτό έγινε αισθητό μετά από τις τελευταίες βροχοπτώσεις, που είχαν ως αποτέλεσμα να στάζει αδιάκοπα μέσα στις αίθουσες των ετών και στο κεντρικό αίθριο, να περνάνε τα νερά από τις ηλεκτρολογικές εγκαταστάσεις των ψευδοροφών και μεγάλα κομμάτια οροφής να υποχωρούν, με αποτέλεσμα να πλημμυρίζουν οι αίθουσες διδασκαλίας.

Επειδή το φαινόμενο αυτό επαναλαμβάνεται τα τελευταία χρόνια, θέτοντας σε κίνδυνο τη σωματική ακεραιότητα των φοιτητών και των εργαζομένων, οι φοιτητές αρχιτεκτονικής προέβησαν σε μία σειρά κινητοποιήσεων κατόπιν συνεχόμενων συνελεύσεων και συζητήσεων. Συνεχίστε την ανάγνωση του «Αρχιτεκτονική Ξάνθης: οξυμένα κτιριακά προβλήματα και πλημμύρες»

Λάβαμε και δημοσιεύουμε την ανακοίνωση της Συντονιστικής Επιτροπής του Συλλόγου Σπουδαστών της Αρχιτεκτονικής Θεσσαλονίκης, η οποία συγκροτήθηκε με απόφαση της Γενικής Συνέλευσης. Η Σχολή τελεί υπό κατάληψη την τελευταία εβδομάδα με αιτία το νέο πρόγραμμα σπουδών που αποφασίστηκε χωρίς διάλογο και με συνοπτικές διαδικασίες μέσα στο καλοκαίρι, αντικαθιστώντας ένα πρόγραμμα σπουδών το οποίο αποτέλεσε κατάκτηση του φοιτητικού συλλόγου. Τόσο η Γενική Συνέλευση, όσο και η συντονιστική της επιτροπή διακρίνονται για τη μεγάλη συμμετοχή των φοιτητών.

ΝΕΟ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΣΠΟΥΔΩΝ ΣΤΗΝ ΑΡΧΙΤΕΚΤΟΝΙΚΗ

ΣΕΠΤΕΜΒΡΗΣ 2014 και βρισκόμαστε αντιμέτωποι με ένα νέο πρόγραμμα σπουδών  στην Αρχιτεκτονική σχολή του ΑΠΘ. Αλλά ας  πάρουμε τα πράγματα από την αρχή:
Εδώ και τρία χρόνια είχε ανοίξει στο τμήμα μια συζήτηση κεκλεισμένων των θυρών για την «ανάγκη» αλλαγής του προγράμματος σπουδών. Είχε συσταθεί μια αρμόδια επιτροπή, η οποία συνεδρίαζε σε κλειστό κύκλο, χωρίς να έχει σε αυτή πρόσβαση το σύνολο του καθηγητικού προσωπικού, πόσο μάλλον το σύνολο του φοιτητικού συλλόγου. Ακόμα και οι σπάνιες παρουσιάσεις –ούτε καν συζητήσεις- είχαν διαγραμματικό και αποσπασματικό χαρακτήρα: Παρουσιάζονταν η δομή του προγράμματος σπουδών χωρίς να γίνεται λόγος για το περιεχόμενο και τις αρχές που το διέπουν. Όσο περισσότερο έτεινε να λάβει συγκεκριμένα χαρακτηριστικά το πρόγραμμα αυτό, τόσο περισσότερο «τύχαινε» να παρουσιάζεται σε γραφεία καθηγητών και συζητήσεις τομέων που είχαν ουσιαστικά υποκαταστήσει τη γενική συνέλευση του Τμήματος. Η όλη αυτή διαδικασία έρχεται σε άκρα αντίθεση με τον τρόπο συγκρότησης και συνδιαμόρφωσης μέσα από τον οποίο αναδύθηκε το προηγούμενο πρόγραμμα σπουδών. Οι όποιες αντιθέσεις του φοιτητικού συλλόγου που είχαν εκφραστεί εξ αρχής, αν και κατάφεραν να βάλουν ένα φρένο στο αυθαίρετο αυτής της διαδικασίας, δε λήφθηκαν ποτέ πραγματικά υπ όψη,  ώστε να ανοίξει ένα πεδίο διαλόγου. Τελικά το νέο πρόγραμμα σπουδών πέρασε μέσα στο καλοκαίρι, εν αγνοία και απουσία των φοιτητών, και μέρους των καθηγητών. Συνεχίστε την ανάγνωση του «Κατάληψη στην Αρχιτεκτονική ΑΠΘ ενάντια στο νέο πρόγραμμα σπουδών»

Η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ αφού «έσωσε» τα σχολεία μοιράζοντας φωτοτυπίες αντί για βιβλία και στοιβάζοντας μεγαλύτερους αριθμούς μαθητών σε τάξεις με ελλείψεις σε εκπαιδευτικό προσωπικό, αφού «έσωσε» και τα νοσοκομεία κλείνοντάς τα, μειώνοντας κλίνες, απαξιώνοντας το ιατρικό και νοσηλευτικό προσωπικό και «πετυχαίνοντας» ελλείψεις σε βασικά ιατρικά υλικά, έρχεται τώρα να σώσει και τα πανεπιστήμια. Αυτή τη φορά την προσπάθειά της έρχεται να συνδράμει ανοικτά και το υπόλοιπο μπλοκ των φιλο-μνημονιακών δυνάμεων, η Νέα Δημοκρατία και δύο από της εκδοχές την Ελληνικής ακροδεξιάς (το ΛΑΟΣ και το κόμμα Μπακογιάννη). Όλοι αυτοί μαζί ψήφισαν το νομοσχέδιο Διαμαντοπούλου τον Αύγουστο με τις σχολές κλειστές, στο πλαίσιο του «δόγματος του σοκ», που συμπυκνώνεται στην εκμετάλλευση των κρίσεων για να επιτευχθεί μία απότομη αλλαγή των συσχετισμών υπέρ του κεφαλαίου και της χρηματοπιστωτικής και επιχειρηματικής ελίτ και σε βάρος των εργαζόμενων. Στο πλαίσιο αυτού του δόγματος τα χτυπήματα στον εχθρό λαό πρέπει να επιφέρονται όλα μαζί σε σύντομο χρονικό διάστημα ώστε να αφαιρείται η δυνατότητά του να αντιδράσει.

Στο πλαίσιο αυτό οι αλλαγές στην τριτοβάθμια εκπαίδευση συμπυκνώνονται στην προσαρμογή των ανώτατων εκπαιδευτικών ιδρυμάτων στην εποχή του μνημονίου και της τρόικας με την πιστή εφαρμογή της «διαδικασίας της Μπολώνιας». Η τελευταία προβλέπει την ολοκλήρωση των ευρωπαϊκών συστημάτων τριτοβάθμιας εκπαίδευσης σε έναν Κοινό Ευρωπαϊκό Χώρο Ανώτατης Εκπαίδευσης με κεντρική ιδέα την παραγωγή μιας μεγάλης μάζας αποφοίτων με κατάρτιση μιας χρήσης, υποκείμενη σε διαρκείς επικαιροποιήσεις μέσω των θεσμών δια βίου μάθησης και μια μικρή ελίτ «αριστείας» με περισσότερα προσόντα που θα παίζει επιτελικότερο ρόλο στην παραγωγή. Η ιδέα αυτή φυσικά δεν είναι καθόλου άσχετη με τις εξελίξεις στο πεδίο της παραγωγής. Για παράδειγμα η αποφασιστική προώθηση των διαδικασιών συγκέντρωσης – συγκεντροποίησης σε τομείς της παραγωγής που μέχρι πρότινος κυριαρχούνταν από μικρές και μεσαίες (συχνά ακόμα και ατομικές) επιχειρήσεις, δεν συμβαδίζει με κριτήριο τους νόμους της αγοράς με κοστοβόρους πολύχρονους κύκλους σπουδών που επιτρέπουν μία συνολική εποπτεία του επιστημονικού αντικειμένου – και ακόμα «χειρότερα» αφήνουν και περιθώρια για κριτική σκέψη. Έτσι νομοθετικές ρυθμίσεις στο πεδίο μας όπως η κατάργηση των ελάχιστων αμοιβών, που σκοπό έχουν να μετατρέψουν τους αυτοαπασχολούμενους αρχιτέκτονες σε μισθωτούς με όρους 19^ου αιώνα ή η επιβολή «μορφολογικών κανόνων δόμησης», βρίσκουν την φυσική τους συνέχεια στη διάσπαση του ενιαίου πενταετούς κύκλου σπουδών της αρχιτεκτονικής, καθώς μια τρίχρονη κατάρτιση σε συνδυασμό με μια καλή γνώση υπολογιστικών προγραμμάτων (και ένα εμπεδωμένο ήθος εργασιακής πειθάρχησης) φτάνουν και περισσεύουν σε πάρα πολλές περιπτώσεις εξαρτημένης εργασίας. Η δε προσαρμογή σε έτοιμα μορφολογικά και τυπολογικά πρότυπα μπορεί να καλύπτεται θαυμάσια και από ετήσια ή διετή σεμινάρια. Συνεχίστε την ανάγνωση του «Ο αγώνας των φοιτητών μας αφορά όλους!»