Κάποιες σκέψεις για το 11ο Πανελλήνιο Αρχιτεκτονικό Συνέδριο

ΕΚΚΩΦΑΝΤΙΚΗ ΣΙΩΠΗ ΚΑΙ ΕΜΠΟΡΕΥΜΑΤΟΠΟΙΗΣΗ ΤΟΥ ΑΡΧΙΤΕΚΤΟΝΙΚΟΥ ΛΟΓΟΥ

Ολοκληρώθηκε την Κυριακή 20 Μαρτίου το ενδέκατο Πανελλήνιο Αρχιτεκτονικό Συνέδριο. Από την πλευρά των διοργανωτών στέφτηκε με απόλυτη επιτυχία. Το ιστορικό Ζάππειο Μέγαρο φόρεσε τα καλά του και δέχτηκε ένα τεράστιο πλήθος εισηγητών και κοινού. Πράγματι, σε ορισμένες στιγμές ο χώρος ήταν ασφυκτικά γεμάτος. Σύμφωνα με τους ίδιους, μερικά μόνο μελανά σημεία υπήρχαν: Ορισμένοι που δεν καταλαβαίνουν από δημοκρατία και απέτρεψαν την ομιλία του Ν.Σηφουνάκη που εκπροσωπούσε την κυβέρνηση, πολλοί «τσαμπατζήδες» που αρνήθηκαν να πληρώσουν τη συμμετοχή τους και μερικές στιγμές «εξάρσεων» που δεν μπόρεσαν να κατασταλούν από την οργανωτική επιτροπή. Αμαρτήματα στα οποία ομολογούμε ότι εμείς συμμετείχαμε συνειδητά και χωρίς τύψεις.

Και αυτό γιατί υπάρχει και μια άλλη άποψη. Και αυτή δεν την αισθανόμαστε μόνο εμείς αλλά φαίνεται να εκφράζει και ένα μεγάλο κομμάτι συναδέλφων που βρέθηκε στο συνέδριο και, ανοιχτά ή μη, δυσανασχετούσε. Το βασικό ερώτημα είναι ποιο ήταν το στίγμα και η φυσιογνωμία του συνεδρίου; Ποια η προσφορά του είτε ως προς τη μελέτη της αρχιτεκτονικής και της πόλης, είτε ως προς το επάγγελμα του αρχιτέκτονα, που ήταν και ο τίτλος του; Άφησε κάποια παρακαταθήκη, όπως σε μεγάλο βαθμό έχει συμβεί με παλαιότερα συνέδρια; Συνεχίστε την ανάγνωση του «Κάποιες σκέψεις για το 11ο Πανελλήνιο Αρχιτεκτονικό Συνέδριο»

Αρχιτεκτονική εκπαίδευση στην Ελλάδα, παρόν και μέλλον: Με αφορμή τις θέσεις της European Association for Architectural Education

ΕΙΣΗΓΗΣΗ ΣΤΟ 11Ο ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΟ ΑΡΧΙΤΕΚΤΟΝΙΚΟ ΣΥΝΕΔΡΙΟ

Δημήτρης Πούλιος

Οι αλλαγές που λαμβάνουν χώρα στην εκπαίδευση των αρχιτεκτόνων ερμηνεύονται εδώ από τον εισηγητή με εργαλεία την εισαγωγή των ψηφιακών μέσων σχεδίασης στο αρχιτεκτονικό έργο αλλά και τις εμπειρίες του από την Ουαλική Σχολή Αρχιτεκτονικής στο Κάρντιφ. Η εισαγωγή προγραμμάτων σχεδίασης υποβοηθούμενης από υπολογιστή (Computer Aided Design – CAD) επιτάχυνε σε πολύ μεγάλο βαθμό τον σχεδιασμό και ταυτόχρονα έδωσε τη δυνατότητα να παράγονται σχέδια μαζικά χωρίς την προϋπόθεση πολύχρονων σπουδών. Αυτό με τη σειρά του διευκόλυνε την ήδη υπάρχουσα τάση συγκέντρωσης στον κλάδο: ο παραδοσιακός ελεύθερος επαγγελματίας αρχιτέκτονας αντικαθίσταται από μία μικρή ελίτ επιτυχημένων με αγοραίους όρους αρχιτεκτόνων και μια μεγάλη μάζα ειδικευμένων και κακοπληρωμένων διεκπεραιωτών.

Αυτές οι εξελίξεις καθοδηγούν τον κατακερματισμό, την πολυδιάσπαση και την τυποποίηση των αρχιτεκτονικών σπουδών. Χαρακτηριστικό είναι το βρετανικό παράδειγμα όπου η προσπάθεια να δημιουργηθούν ανταγωνιστικά προγράμματα σπουδών που παρέχουν το μέγιστο αριθμό πιστωτικών μονάδων στο ελάχιστο δυνατό χρονικό διάστημα οδηγεί σε υπερβολική εντατικοποίηση των σπουδών, άνισο επίπεδο των σπουδαστών και αντικατάσταση της αρχιτεκτονικής σύνθεσης από συνταγολόγια.  Συνεχίστε την ανάγνωση του «Αρχιτεκτονική εκπαίδευση στην Ελλάδα, παρόν και μέλλον: Με αφορμή τις θέσεις της European Association for Architectural Education»

Σχέδιο Καλλικράτης: Διοικητική οργάνωση, χώρος και δημοκρατία στην εποχή της κρίσης

ΕΙΣΗΓΗΣΗ ΣΤΟ 11Ο ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΟ ΑΡΧΙΤΕΚΤΟΝΙΚΟ ΣΥΝΕΔΡΙΟ

Θάνος Ανδρίτσος – Δημήτρης Πούλιος

Στο πλαίσιο των αλλαγών που χαρακτηρίζουν τον καπιταλισμό της εποχής μας, ο ρόλος των αστικών μητροπολιτικών περιοχών αναβαθμίζεται σε ότι αφορά την παραγωγή πλούτου. Για τη διαχείριση των περιοχών αυτών τα παλιά διοικητικά σχήματα φαίνεται ότι δεν επαρκούν και το πέρασμα από την κυβέρνηση (government) στη διακυβέρνηση (governance) είναι γεγονός. Με τα προσχήματα της αποτελεσματικότητας και της ευελιξίας η εξουσία μεταφέρεται σε ιδιωτικά συμφέροντα συνήθως υπό τη μορφή συμπράξεων του δημόσιου και  του ιδιωτικού τομέα. Η επίκληση της «διαβούλευσης» ή της «συμμετοχικής δημοκρατίας» αποδεικνύεται κάλπικη καθώς αφορά τη συγκρότηση θεσμών διαπραγμάτευσης μεταξύ όσων από την αρχή συμφωνούν με τις επιδιώξεις της εξουσίας. Ο Καλλικράτης αποτελεί μία προσπάθεια εφαρμογής στην Ελλάδα των διεθνών αυτών τάσεων. Επιπλέον μέσω του σχεδίου αυτού πραγματοποιείται η μεταφορά στην τοπική αυτοδιοίκηση της δημοσιονομικής κρίσης και των συνταγών του μνημονίου. Η διαρκής λιτότητα και ο περιορισμός του λαϊκού ελέγχου θα είναι οι άμεσες συνέπειες αν δεν αντιδράσουμε. Συνεχίστε την ανάγνωση του «Σχέδιο Καλλικράτης: Διοικητική οργάνωση, χώρος και δημοκρατία στην εποχή της κρίσης»

Διαμαρτυρία του Συλλόγου Αρχιτεκτόνων Θεσσαλονίκης στο Μουσείο της Ακρόπολης

Η κινητοποίηση αυτή πραγματοποιήθηκε στο πλαίσιο του 11ου Πανελλήνιου Αρχιτεκτονικού Συνέδριου σύμφωνα με απόφαση του Συλλόγου Αρχιτεκτόνων Θεσσαλονίκης.

Πόσο φιλικός προς το περιβάλλον είναι ο ΚΕΝΑΚ;

ΕΙΣΗΓΗΣΗ ΣΤΟ 11ο ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΟ ΑΡΧΙΤΕΚΤΟΝΙΚΟ ΣΥΝΕΔΡΙΟ

Ελένη Βαφειάδου – Αγγελική Ζαχαριά

Ο νέος Κανονισμός ΕΝεργειακής Απόδοσης των Κτιρίων (ΚΕΝΑΚ) διαφημίστηκε από την κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ ως μέτρο προστασίας του περιβάλλοντος. Η μελέτη ενεργειακής απόδοσης που υποχρεωτικά θα συνοδεύει πλέον όλα τα κτίρια θεωρητικά θα οδηγήσει σε χαμηλή κατανάλωση ενέργειας και καλύτερες συνθήκες διαβίωσης, δηλαδή σε προστασία του περιβάλλοντος σε συνδυασμό με την εξοικονόμηση χρημάτων για τους κατοίκους. Στην πραγματικότητα ο ΚΕΝΑΚ αποδεικνύεται απόλυτα προσαρμοσμένος στις ανάγκες της αγοράς και ελάχιστα προσαρμοσμένος στις αρχές του βιοκλιματικού σχεδιασμού και στην σύγχρονη πολυπαραγοντική επιστημονική προσέγγιση του προβλήματος της ενεργειακής απόδοσης των κτιρίων. Εφαρμόζοντας ένα σύστημα αξιολόγησης που κατατάσσει τα κτίρια σε ενεργειακές κατηγορίες ο ΚΕΝΑΚ πριμοδοτεί υπερβολικά ότι φέρνει κέρδος στις εταιρείες οικοδομικών υλικών και ηλεκτρομηχανολογικού εξοπλισμού (κουφώματα, μονωτικά υλικά, λέβητες κα) και ελάχιστα έως καθόλου παράγοντες που μπορεί να έχουν μεγαλύτερη αποτελεσματικότητα αλλά δεν αποφέρουν άμεσα κέρδος όπως τα ανοίγματα, η φύτευση, ο προσανατολισμός του κτιρίου κα. Τα αποτελέσματα μπορεί να είναι έως και τραγελαφικά, αναδεικνύοντας την ουσία του πολιτικού περιεχομένου της λεγόμενης «πράσινης ανάπτυξης». Συνεχίστε την ανάγνωση του «Πόσο φιλικός προς το περιβάλλον είναι ο ΚΕΝΑΚ;»

Διαμαρτυρία ενάντια στην παρουσία του Σηφουνάκη στο 11ο Πανελλήνιο Αρχιτεκτονικό Συνέδριο

Η παρουσία του υφυπουργού Περιβάλλοντος Ενέργειας και Κλιματικής Αλλαγής και βουλευτή του ΠΑΣΟΚ Νίκου Σηφουνάκη στο 11ο Πανελλήνιο Αρχιτεκτονικό Συνέδριο ήταν μια πρόκληση. Ένα Συνέδριο με θέμα υποτίθεται το επάγγελμα του αρχιτέκτονα, θα άνοιγε με την ομιλία κάποιου που έχει ψηφίσει το Μνημόνιο, την κατάργηση της κοινωνικής ασφάλισης, τη μετατροπή της αγοράς εργασίας σε σκλαβοπάζαρο, την απότομη πτώση του βιοτικού επιπέδου του πληθυσμού, την αντίστροφη αναδιανομή πλούτου – από τους φτωχούς προς τους πλούσιους, την κατάργηση κάθε κοινωνικής παροχής, το ξεπούλημα της δημόσιας περιουσίας και την καταστροφή κάθε προοπτικής για τους νέους στην Ελλάδα. Ευτυχώς αυτό δεν πέρασε έτσι. Αναλαμβάνουμε με ευχαρίστηση την πολιτική ευθύνη για την πραγματοποίηση αυτής της διαμαρτυρίας (σε συνεργασία και με άλλες πολιτικές δυνάμεις) και δηλώνουμε έτοιμοι όποτε χρειαστεί να το ξανακάνουμε.