Όλοι γνωρίζουμε ότι η κατάσταση στον κλάδο μας έχει αλλάξει το τελευταίο διάστημα βίαια και ριζικά. Ο μύθος που συνέδεε το επάγγελμα του αρχιτέκτονα με κοινωνική και οικονομική επιτυχία έχει καταρριφθεί πια, και πίσω του αναδύονται στο έπακρο οι συνθήκες εργασίας που κρύβονταν σχολαστικά τόσο καιρό, μαζί με τα νέα δραματικά δεδομένα.
Η μαύρη εργασία με τη μορφή μαθητείας και η αμοιβή με δελτίο παροχής υπηρεσιών που υπολογίζεται με την ώρα, ουσιαστικά από τα προηγούμενα χρόνια είχαν συνθέσει το σκηνικό ελαστικοποίησης της εργασίας του αρχιτέκτονα, ειδικά του νέου, ο οποίος επί της ουσίας δούλευε με τις δεσμεύσεις ενός κανονικού μισθωτού, χωρίς όμως να απολαμβάνει κανένα από τα κεκτημένα που απορρέουν από την εξαρτημένη του εργασία. Έτσι, πληρώνεται με 11 μισθούς, οι οποίοι περικόπτονται ακόμα περισσότερο αφού ασθένειες, αργίες ή άλλα προσωπικά γεγονότα οδηγούν αυτόματα σε μείωση του εισοδήματος, ενώ οι υπερωρίες απλά πληρώνονται σαν παραπάνω ώρες και όχι με προσαύξηση, την ίδια στιγμή που οι εργοδότες τους εισφοροδιαφεύγουν και απαλλάσσονται από το μη μισθολογικό κόστος της εργασίας. Οι συνθήκες αυτές ίσχυαν λίγο ή πολύ και πριν την περίοδο της κρίσης. Η διαφορά είναι ότι η επισφάλεια αυτή τώρα διευρύνεται δραματικά, με τις νέες μορφές υποαπασχόλησης και οικονομικής τρομοκρατίας που επακολουθούν την τραγική αύξηση της ανεργίας, τη μη πληρωμή δεδουλευμένων, τις παράνομες απολύσεις χωρίς αποζημιώσεις και άλλες αυθαιρεσίες που βιώνει κάθε εργαζόμενος καθημερινά.
Και βέβαια, οι αυταπάτες την περίοδο του μνημονίου τελειώνουν. Η παραμικρή ελπίδα που είχε ο αρχιτέκτονας για να μπορέσει να ζήσει από τη δουλειά του φτιάχνοντας ένα μικρό γραφείο διαλύεται και τυπικά με βάση το νόμο που ψηφίστηκε πριν από λίγες μέρες για το «άνοιγμα των κλειστών επαγγελμάτων». Άλλωστε, την περίοδο της οικονομικής κρίσης πολλοί συνάδελφοί μας, αδυνατώντας να βρουν άλλη διέξοδο, αυτοαπασχολούνται ουσιαστικά υποαπασχολούμενοι. Ο νόμος που καταργεί τις ελάχιστες αμοιβές πλήττει κυρίως αυτόν τον κόσμο και ευνοεί τις μεγάλες τεχνικές εταιρίες που θα συγκεντρώσουν όλο το αρχιτεκτονικό έργο, το οποίο γίνεται εμπορεύσιμο προϊόν και υπάγεται σε μια λογική κανόνων προσφοράς και ζήτησης, εξολοθρεύοντας μικρά και μεσαία γραφεία. Την ίδια στιγμή ο νόμος αυτός εισάγει και θεσμικά τις πιστοποιήσεις, διαιρώντας το αντικείμενό μας και τα επαγγελματικά δικαιώματα που πηγάζουν από αυτό. Συνεχίστε την ανάγνωση του «Ενημερωνόμαστε, οργανωνόμαστε, διεκδικούμε»
Οι νέες γενιές αρχιτεκτόνων έρχονται αντιμέτωπες με τα μεγαλύτερα ποσοστά ανεργίας, την επισφαλή εργασία και την εργασιακή περιπλάνηση. Σε μία περίοδο όπου ο κλάδος έχει χτυπηθεί από την κρίση αναζητούμε λύσεις και δρόμους διεκδίκησης για αυτό που θα έπρεπε να είναι αυτονόητο: μια μόνιμη και σταθερή δουλειά με αξιοπρέπεια. Σε αυτή την κατεύθυνση θέλουμε να προσανατολίσουμε και τη δράση μας στον Σύλλογο Αρχιτεκτόνων.
Αριστερή Κίνηση Εργαζόμενων Αρχιτεκτόνων 