Βεργίνα Τζάνη
Η ακόλουθη μελέτη αποτέλεσε διπλωματική εργασία στο Διατμηματικό Πρόγραμμα Μεταπτυχιακών Σπουδών Πολεοδομίας και Χωροταξίας, με επιβλέπουσα την Πέννυ Κουτρολίκου. Παρουσιάστηκε τον Οκτώβρη του 2020.
Στη συγκεκριμένη εργασία η συγγραφέας επιχειρεί να διερευνήσει τις μορφές φυλάκισης και εγκλεισμού στον αστικό χώρο. Επέλεξε ως ενδεικτικό παράδειγμα τη συνοικία των Βούρλων της Δραπετσώνας, καθώς εκτιμά πως από την αρχική της σύσταση, αλλά και μέχρι τη θεσμική οριοθέτηση του δήμου της Δραπετσώνας, η περιοχή αποτέλεσε μία φυλακή ψυχών, στιγματίζοντας, περιθωριοποιώντας και παραγκωνίζοντας έναν τεράστιο πληθυσμό.
Η ανάλυση του παραδείγματος πραγματοποιείται σε τρεις χρονικές φάσεις. Η πρώτη αφορά στην αρχή της κατοίκησης στην περιοχή και την έλευση των προσφύγων και των προσφυγισσών, μετά τη Μικρασιατική Καταστροφή. Η δεύτερη αφορά στη δημιουργία του πρώτου οίκου ανοχής κάτω από κρατικό έλεγχο και η τρίτη στην μετατροπή του οίκου ανοχής στις φυλακές Πειραιά. Από τις φυλακές αυτές, στις 17 Ιουλίου 1955, 27 κομμουνιστές πραγματοποίησαν τη μεγαλύτερη μέχρι τότε απόδραση.
Δείτε την εργασία στην πλατφόρμα του ISSUU:
Αριστερή Κίνηση Εργαζόμενων Αρχιτεκτόνων 