Την Τετάρτη 30 Οκτωβρίου, στις 6:00μμ, διεξάγεται στο αμφιθέατρο του ΤΕΕ (Νίκης 4, Σύνταγμα), η Γενική Συνέλευση του ΣΑΔΑΣ Αττικής με τα παρακάτω θέματα:
1. Ο νέος αναπτυξιακός νόμος – επαγγελματικά δικαιώματα των αρχιτεκτόνων
2. Ενημέρωση για την σημερινή οικονομική κατάσταση του Συλλόγου
3. Ψηφίσματα
Διαβάστε την πρόταση της ΑΚΕΑ για το θέμα του νέου αναπτυξιακού πολυνόμου ή όπως ονομάζεται επίσημα «Επενδύω στην Ελλάδα».
Ο νόμος «Επενδύω στην Ελλάδα» που ψήφισε η κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας στις 24 Οκτωβρίου 2019, συντάχθηκε για την εξυπηρέτηση μεσαίων και μεγάλων επιχειρηματικών συμφερόντων, γενικότερα αλλά και φωτογραφικά, σε βάρος των εργαζομένων και του δομημένου και φυσικού περιβάλλοντος. Η κυβέρνηση της ΝΔ πιάνει το νήμα από εκεί που το άφησε η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ. Όπως δήλωσε ο πρώην υπουργός του ΣΥΡΙΖΑ Γ. Δραγασάκης στη Βουλή, «διατηρεί το προηγούμενο θεσμικό πλαίσιο που δημιούργησε η δική μας Κυβέρνηση και σε ότι αφορά τον νόμο για τις στρατηγικές επενδύσεις και σε ότι αφορά την αναπτυξιακή τράπεζα ή τα χρηματοδοτικά εργαλεία, αλλά και εντάσσει και νομοσχέδιο που είχαμε ετοιμάσει εμείς για τα εθνικά προγράμματα ανάπτυξης». Το νομοσχέδιο που τέθηκε σε προσχηματική διαβούλευση περιελάμβανε 88 άρθρα, για να έρθουν 213 στη Βουλή και με τις τροπολογίες να φτάσουν τα 241. Ανάμεσα σε αυτά:
Σε ότι αφορά στους Δήμους, τον χώρο και το περιβάλλον, ο νέος νόμος μεταξύ άλλων:
Δίνει τη δυνατότητα στους Δήμους να αναθέτουν σε ιδιώτες τις υπηρεσίες συλλογής και μεταφοράς στερεών αποβλήτων και ανακυκλώσιμων υλικών, καθαριότητας κοινοχρήστων χώρων και δημοτικών κτιρίων, συντήρησης χώρων πρασίνου και ηλεκτροφωτισμού, κατά την κρίση τους και όχι όπως ίσχυε αιτιολογημένα σε περίπτωση αδυναμίας, ανοίγοντας τον δρόμο σε εκτεταμένες ιδιωτικοποιήσεις και αυξήσεις δημοτικών τελών στους λογαριασμούς ηλεκτρικού ρεύματος (άρθρο 178).
Οι αποφάσεις στους Δήμους για όλα τα ζητήματα θα παίρνονται με απλή πλειοψηφία επί των παρόντων, χωρίς την προϋπόθεση της απαρτίας στη συζήτηση ενός θέματος και χωρίς τα λευκά να μετρούν στους ψηφίσαντες για τη διαμόρφωση του αποτελέσματος (άρθρο 177). Παράλληλα παραχωρούνται τα 3/5 των μελών των νομικών προσώπων των ΟΤΑ στην παράταξη του Δημάρχου ακόμα και αν είναι μειοψηφία στο Δημοτικό Συμβούλιο (άρθρο 177), ενώ επιτρέπεται και εκ των υστέρων νομιμοποιείται η δια περιφοράς ψηφοφορία (άρθρο 184).
Αυξάνει τον συντελεστή δόμησης από 0,3 σε 0,6 στα Επιχειρηματικά Πάρκα, όχι μόνο στις λεγόμενες στρατηγικές αλλά και σε μικρότερου βεληνεκούς επενδύσεις (άρθρο 1), και τα καθιστά εν δυνάμει περίκλειστους θύλακες με αδειοδοτημένη είσοδο, παρόλο που μετά την πολεοδόμησή τους περιέχουν κοινωφελείς και κοινόχρηστους χώρους, ενώ μεταφέρει την διαχείριση των χώρων αυτών από τους Δήμους στους φορείς των Πάρκων (άρθρο 12). Καταργεί τις πολεοδομικές κατηγορίες της υψηλής, μεσαίας και χαμηλής όχλησης και τις εντάσσει στις ευνοϊκότερες για την βιομηχανία και δυσμενέστερες για το περιβάλλον κατηγορίες Α1, Α2 και Β της περιβαλλοντικής νομοθεσίας (άρθρο 13), ενώ επιτρέπει την εγκατάσταση της μεσαίας κατηγορίας στην Αττική, όπου μέχρι σήμερα επιτρέπονταν μόνο η χαμηλής όχλησης (άρθρο 11).
Χορήγει δυνατότητα παρεκκλίσεων από τον ΝΟΚ σε όσα κτίρια χαρακτηρίζονται «ειδικής αρχιτεκτονικής σχεδίασης» (Άρθρο 205), μια διάταξη η οποία φωτογραφίζει τις αναπτύξεις του πρώην αεροδρομίου Ελληνικού, αλλά μπορεί πλέον να επεκτείνεται ανεξέλεγκτα.
Καθώς προβλέπεται η νομική δεσμευτικότητα των πληροφοριών που θα περιλαμβάνονται στον «Ενιαίο Ψηφιακό Χάρτη», δηλαδή δεν θα επιτρέπεται η άρνηση αδειοδότησης της οποιασδήποτε επενδυτικής ή κατασκευαστικής δραστηριότητας στην βάση γεωχωρικών δεδομένων που δεν περιλαμβάνονται σε αυτόν (άρθρο 7), όσα λ.χ. αρχαιολογικά ευρήματα δεν θα έχουν εντοπιστεί ακόμα -άρα εξ ορισμού δεν θα περιλαμβάνονται στον Ενιαίο Ψηφιακό Χάρτη- είτε θα θεωρούνται μη υφιστάμενα αν «εμποδίζουν» την επένδυση, είτε ο επενδυτής στη βάση του ίδιου άρθρου θα μπορεί να διεκδικήσει αποζημίωση!
Περιέχει πλήθος διατάξεων φωτογραφικής εξυπηρέτησης συμφερόντων, όπως την μετεγκατάσταση του Σταθμού Μεταφόρτωσης Απορριμμάτων του Ελληνικού από τον χώρο του πρώην αεροδρομίου (προσωρινά!) στο νεκροταφείο του Ελληνικού (άρθρο 154), έως την ένταξη ταχυδρομικών και ταχυμεταφορικών δραστηριοτήτων και δραστηριοτήτων προγραμματισμού και ραδιοτηλεοπτικών εκπομπών στον επενδυτικό νόμο (άρθρο 3).
Σε μία σειρά από περιπτώσεις υιοθετεί το μοντέλο ανάθεσης του δημόσιου ελέγχου σε ιδιώτες επιλεγμένους από σχετικό μητρώο με εκ των υστέρων διενέργεια δειγματοληπτικών ελέγχων. Ταυτόχρονα θεσπίζει υποχρεωτικά μικρότερα χρονικά περιθώρια αδειοδότησης ή γνωμοδότησης σε δημόσιες υπηρεσίες, απειλώντας μάλιστα προϊστάμενους και υπάλληλους με πειθαρχικές ποινές σε περίπτωση που παρέλθουν άπρακτες. Διευκολύνει την επιδότηση ιδιωτικών επιχειρήσεων με κρατικό χρήμα και τέλος ενθαρρύνει, απλοποιεί και επιταχύνει τις λεγόμενες Συμπράξεις Δημόσιου και Ιδιωτικού Τομέα (ΣΔΙΤ) στις οποίες το δημόσιο αναλαμβάνει τα ρίσκα και ο ιδιώτης τα κέρδη.
Σε ότι αφορά στην τριτοβάθμια εκπαίδευση, με το άρθρο 168 αυτοματοποιεί και επιταχύνει την απόδοση, με ή χωρίς προϋποθέσεις, επαγγελματικής ισοδυναμίας των τριετών bachelor του εξωτερικού και των κολλεγίων με τα ελληνικά ΑΕΙ, καταργώντας το Συμβούλιο Αναγνώρισης Επαγγελματικών Προσόντων (πρώην ΔΟΑΤΑΠ) και αντικαθιστώντας το με το Αυτοτελές Τμήμα Εφαρμογής της Ευρωπαϊκής Νομοθεσίας. Η δυνατότητα επαγγελματικής ισοδυναμίας, η οποία πηγάζει από την Οδηγία 2005/36/ΕΚ, εφαρμόζεται τυπικά ήδη από την ψήφιση του λεγόμενου «Μεσοπρόθεσμου» το 2012.
Εξαιρετικά σημαντικό τμήμα του νέου νόμου αφορά στα εργασιακά. Στο πεδίο αυτό, η κατεδάφιση της όποιας προστατευτικής για τους εργαζόμενους νομοθεσίας από τις μνημονιακές κυβερνήσεις, σε συνδυασμό με τις συντονισμένες καταγγελίες των συλλογικών συμβάσεων του κλάδου από τις εργοδοτικές οργανώσεις, οδήγησαν στο αποτέλεσμα σήμερα το μοναδικό νομικό όριο για τις ατομικές πλέον συμβάσεις των μηχανικών/τεχνικών να είναι οι κατώτατες αποδοχές της εθνικής γενικής συλλογικής σύμβασης εργασίας. Η πραγματική κατάσταση δε στην αγορά εργασίας είναι ακόμα χειρότερη καθώς συχνά είναι τα φαινόμενα μη τακτικών αμοιβών, παρακράτησης δεδουλευμένων, απόλυσης συναδελφισσών λόγω εγκυμοσύνης και εν γένει καταστρατήγησης ακόμα και αυτής της ισχνής προστατευτικής νομοθεσίας που έχει απομείνει. Ταυτόχρονα η αμοιβή με Δελτίο Παροχής Υπηρεσιών που υποκρύπτει εξαρτημένη σχέση εργασίας αποτελεί τον κανόνα αλλά και βασικό εργαλείο ελαστικοποίησης της εργασίας. Ειδικά για τους αρχιτέκτονες η κατάσταση είναι κατά κανόνα χειρότερη από άλλους κλάδους των μηχανικών, με εκτεταμένα φαινόμενα αμοιβής με την ώρα, μαύρης εργασίας και απλήρωτων «πρακτικών».
Στο πεδίο των Συλλογικών Συμβάσεων, είχαν καταργηθεί μέχρι το τέλος του δημοσιονομικού προγράμματος η δυνατότητα κήρυξής τους ως υποχρεωτικές για ολόκληρο τον κλάδο (επεκτασιμότητα) (ν.4024/2011, αρ. 27 §6) καθώς και η ρύθμιση ότι σε περίπτωση ύπαρξης περισσότερων συλλογικών συμβάσεων ισχύει η ευνοϊκότερη για τον εργαζόμενο (συρροή) (ν.4024/2011 αρ.37 §5). Με τη λήξη του προγράμματος η επεκτασιμότητα και η συρροή τυπικά επανήλθαν. Αυτό η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ το ονόμασε επικοινωνιακά «επαναφορά των συλλογικών συμβάσεων» και το παρουσίασε σαν μεγάλη επιτυχία, τη στιγμή που λ.χ. για την επεκτασιμότητα εξέδωσε εγκύκλιο με προϋποθέσεις που την καθιστούν ουσιαστικά προαιρετική για τους εργοδότες, καθώς απαιτούσε οι εργοδοτικές οργανώσεις που συνυπογράφουν να απασχολούν τουλάχιστον το 51% του κλάδου. Η πραγματικότητα είναι ότι ελάχιστες Συλλογικές Συμβάσεις υπογράφηκαν μετά την υποτιθέμενη επαναφορά τους.
Η κυβέρνηση της ΝΔ πατάει στα παραπάνω νομοθετώντας τα διάφορα μητρώα συνδικαλιστικών και εργοδοτικών οργανώσεων (άρθρο 54), επικαλούμενη στην αιτιολογική έκθεση του νόμου «την ασφαλή διάγνωση της αντιπροσωπευτικότητας» (άρθρο 56).
Με τον πρόσφατα ψηφισμένο νόμο «Επενδύω στην Ελλάδα» οι Συλλογικές Συμβάσεις καθίστανται διάτρητες, εν πολλοίς προληπτικά και πριν υπογραφούν. Έτσι μπορεί να εξαιρούνται από τις κλαδικές συλλογικές συμβάσεις ή να θεσπίζονται ειδικοί όροι στις «επιχειρήσεις κοινωνικής οικονομίας, νομικά πρόσωπα μη κερδοσκοπικού σκοπού και επιχειρήσεις που αντιμετωπίζουν σοβαρά οικονομικά προβλήματα, όπως κατ’ εξοχήν επιχειρήσεις σε καθεστώς προπτωχευτικής ή παραπτωχευτικής ή πτωχευτικής διαδικασίας ή εξωδικαστικού συμβιβασμού ή εξυγίανσης» (άρθρο 53). Παράλληλα με Υπουργική Απόφαση εξειδίκευσης του νόμου είναι δυνατόν να προστεθούν και άλλες εξαιρέσεις. Επιπλέον καταργείται ουσιαστικά η συρροή καθώς για τις επιχειρήσεις «με σοβαρά οικονομικά προβλήματα» μία (δυσμενέστερη) επιχειρησιακή σύμβαση, υπογεγραμμένη μάλιστα από «ένωση προσώπων», μπορεί να υπερτερεί μιας κλαδικής σύμβασης ενώ και οι (δυσμενέστερες) τοπικές συμβάσεις υπερτερούν των εθνικών κλαδικών γενικά (άρθρο 55). Οι παραπάνω επιχειρήσεις μπορεί να εξαιρούνται και από την επεκτασιμότητα, η οποία υπονομεύεται γενικά καθώς συνδέεται με τις επιπτώσεις στην ανταγωνιστικότητα (άρθρο 56).
Με Πράξη Υπουργικού Συμβουλίου του 2012, είχε καταργηθεί η δυνατότητα μονομερούς προσφυγής των σωματείων στον Οργανισμό Μεσολάβησης και Διαιτησίας (ΟΜΕΔ), νομοθέτημα το οποίο τελικά κατέπεσε στο ΣτΕ (Απόφαση 2307/2014). Η κυβέρνηση της ΝΔ νομοθετεί (αναγκαστικά) την επαναφορά της και ταυτόχρονα την υπονομεύει αποφασιστικά, συνδέοντάς τη, μεταξύ άλλων, υποχρεωτικά με «υπαρκτό λόγο γενικότερου κοινωνικού ή δημόσιου συμφέροντος συνδεόμενο με τη λειτουργία της ελληνικής οικονομίας»! (άρθρο 57). Ο λόγος είναι ότι στο παρελθόν, μέσω της μονομερούς προσφυγής διάφορα σωματεία πετύχαιναν καλύτερες συμβάσεις από αυτές που επιθυμούσαν οι εργοδοτικές οργανώσεις, ή αλλιώς όπως μας εξηγεί η ίδια η αιτιολογική έκθεση του νόμου, η δυνατότητα μονομερούς προσφυγής «βλάπτει την εθνική οικονομία, καθώς διαιτητικές αποφάσεις κατόπιν μονομερούς προσφυγής στη διαιτησία περί μισθολογικών αυξήσεων που δεν συμβαδίζουν με τη βελτίωση της παραγωγικής δυνατότητας της χώρας και ιδίως της διεθνούς ανταγωνιστικότητας του τομέα των διεθνώς εμπορεύσιμων αγαθών και υπηρεσιών, ελλοχεύουν ποικίλους κινδύνους».
Ήδη με το άρθρο 211 του ν.4512/2018 που έφερε η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ (τροπολογία Αχτσιόγλου), το κράτος επεμβαίνει στα σωματεία τροποποιώντας τον συνδικαλιστικό νόμο 1264/1982 και ανεβάζοντας την απαρτία από το 1/3, το 1/4 και το 1/5 σε επαναληπτικές συνελεύσεις στο 1/2 των οικονομικά τακτοποιημένων μελών για την λήψη απόφασης κήρυξης απεργίας, υπονομεύοντας το δικαίωμα της απεργίας. Η κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας, διατηρώντας το παραπάνω κεκτημένο, πάει ένα βήμα παραπέρα, θεσπίζοντας «δυνατότητα ηλεκτρονικής ψήφου» (άρθρο 54), προσπαθώντας στην πραγματικότητα να υπονομεύσει τις Γενικές Συνελεύσεις των σωματείων, οι οποίες όπου λειτουργούν αποτελούν χώρο ζύμωσης, συνδιαμόρφωσης και συσπείρωσης των εργαζόμενων. Η «ηλεκτρονική ψήφος» αναμένεται να εξειδικευτεί με Υπουργική Απόφαση.
Επιπλέον κανονικοποιείται το φαινόμενο να προσλαμβάνονται εργαζόμενοι μερικής απασχόλησης και να κάνουν πλήρες ωράριο μέσω υπερωριών, καθώς ο εργαζόμενος δεν μπορεί «καλή τη πίστει» να αρνηθεί και στην περίπτωση αυτή ορίζεται υπερωριακή προσαύξηση 12% (άρθρο 59), ενώ η υπερωριακή προσαύξηση της πλήρους απασχόλησης ξεκινάει από το 40% και φτάνει έως το 80%. Με το ίδιο άρθρο παρέχονται στους εργοδότες δυνατότητες να επιβάλουν σύστημα εκ περιτροπής απασχόλησης. Τέλος ενθαρρύνεται μάλλον, παρά αποθαρρύνεται, η μαύρη εργασία μέσω της μείωσης του προστίμου από τα 10.500€ στα 2.000€, για παραβάσεις της εργατικής και ασφαλιστικής νομοθεσίας, αν προσληφθεί κανονικά ο αδήλωτος εργαζόμενος, γεγονός που οι εργοδότες μπορούν να υπερβούν ακόμα και με εικονικές προσλήψεις (άρθρο 66).
- Αγωνιζόμαστε για την ανατροπή του νόμου «Επενδύω στην Ελλάδα».
- Όχι στις ιδιωτικοποιήσεις της δημόσιας περιουσίας, της ΔΕΗ, της δημόσιας συγκοινωνίας, της ΕΥΔΑΠ. Κατάργηση του ΤΑΙΠΕΔ και του Υπερταμείου, κατάργηση της νομοθεσίας που παρέχει ειδικούς, προνομιακούς και κατά παρέκκλιση όρους στους επενδυτές, του fast track, των ΕΣΧΑΣΕ/ΕΣΧΑΔΑ, των ΕΧΣ.
- Αγώνας ενάντια στην περιβαλλοντική καταστροφή που φέρνει η υποταγή των πάντων στην κερδοφορία του κεφαλαίου. Προστασία του φυσικού και δομημένου περιβάλλοντος, της αρχιτεκτονικής και αρχαιολογικής κληρονομιάς, της ελεύθερης πρόσβασης στον αιγιαλό και των δασών, χωρίς εκπτώσεις στο όνομα της «προσέλκυσης επενδύσεων». Ανάπτυξη για τις ανάγκες και την προστασία της κοινωνίας και των εργαζόμενων.
- Στηρίζουμε τις αγωνιστικές κινητοποιήσεις των εργαζόμενων, σε σύγκρουση με τις πολιτικές της κυβέρνησης και την εργοδοσία. Ένας τέτοιος αγώνας δεν μπορεί να δοθεί από τον εργοδοτικό συνδικαλισμό και τη συνδικαλιστική γραφειοκρατία που έκανε ότι μπορούσε για να μην γίνουν απεργίες ενάντια στον νέο νόμο. Ζητούμενο είναι η ύπαρξη ενός ανεξάρτητου κέντρου αγώνα για να πάρουν οι εργαζόμενοι την κατάσταση στα χέρια τους.
- Στηρίζουμε τους αγώνες για Συλλογικές Συμβάσεις Εργασίας με ουσιαστικές αυξήσεις των αποδοχών και πλήρεις προστατευτικές ρυθμίσεις σε ότι αφορά στους όρους εργασίας, οι οποίες θα καλύπτουν όλους ανεξαιρέτως τους εργαζόμενους, συμπεριλαμβανόμενων των εργαζόμενων με Δελτίο Παροχής Υπηρεσιών. Καμία απόλυση εγκύου εργαζόμενης και πλήρη κατοχύρωση των εργαζόμενων μητέρων με ΔΠΥ. Επίδομα ανεργίας σε όλους τους ανέργους χωρίς προϋποθέσεις.
- Κάτω τα χέρια από τα σωματεία, το δικαίωμα στην απεργία και τη συλλογική δράση.
Αριστερή Κίνηση Εργαζόμενων Αρχιτεκτόνων 
2 σκέψεις σχετικά με το “Τετάρτη 30/10: Γενική Συνέλευση ΣΑΔΑΣ Αττικής: Ο νόμος «Επενδύω στην Ελλάδα»”