Τοποθέτηση της ΑΚΕΑ για τον απολογισμό της θητείας 2018-2022 του ΣΑΔΑΣ – Τμήμα Αττικής

Δημοσιεύουμε εδώ την τοποθέτηση της ΑΚΕΑ στην εκλογοαπολογιστική γενική συνέλευση του τμήματος Αττικής που έγινε την Παρασκευή 23 Σεπτεμβρίου 2022. Στη συνέλευση αυτή, την πρώτη που έγινε μετά από σχεδόν τρία χρόνια(!), αποδοκιμάστηκαν οι πρακτικές των καθεστωτικών παρατάξεων που κατάφεραν να αδρανοποιήσουν το τμήμα Αττικής, σε βαθμό ουσιαστικά αναστολής της λειτουργίας του, για το μεγαλύτερο διάστημα της θητείας που τελειώνει στις προσεχείς εκλογές του Συλλόγου. Στη συνέλευση η πρόταση της προέδρου του δ.σ. του Τμήματος, επί των πεπραγμένων της απερχόμενης θητείας, καταψηφίστηκε από τη συντριπτική πλειοψηφία της συνέλευσης, με 66 ψήφους κατά, 2 υπέρ και 1 λευκό.

Σε σχέση με ένα προηγούμενο διάστημα, μπορούμε δυστυχώς να πούμε ότι η περίοδος από τις τελευταίες εκλογές του Συλλόγου, τον Μάρτιο του 2018, το τέλος της θητείας, ήταν ιδιαίτερα προβληματική για τον Σύλλογο αλλά και το Τμήμα Αττικής. Τα κύρια χαρακτηριστικά της ήταν η δυσλειτουργία τους, έως και η αδρανοποίηση τους, και εν τέλει σε μεγάλο βαθμό η αποξένωση τους από τα μέλη τους και από την κοινωνία.

Και για τον Σύλλογο εν γένει, αλλά κυρίως για το Τμήμα Αττικής, αυτό πρωτίστως συνέβη λόγο της κυριαρχίας σε αυτό δυνάμεων οι οποίες επιδόθηκαν σε πλήρως αντιδημοκρατικές πρακτικές. Μια κυριαρχία που επιβλήθηκε επίσης όχι μέσω δημοκρατικών διαδικασιών, αλλά μέσω χυδαίας εκμετάλλευσης κενών του κανονισμού λειτουργίας του Τμήματος. Δυστυχώς, αυτές οι δυνάμεις, εκμεταλλευόμενες πλήρως τις διατάξεις αντιμετώπισης της πανδημίας, κατόρθωσαν να επεκτείνουν χρονικά αυτή την παθογένεια για πολύ περισσότερο χρόνο απ’ όσο μια φυσιολογική θητεία, εντείνοντας τα δυσάρεστα αποτελέσματά της.

Βασικό στοιχείο αυτής της κατάστασης δεν είναι άλλο από την πολιτική απόφαση της πολυετούς μη σύγκλισης της συνεδρίασης γενικής συνέλευσης του τμήματος, η οποία, και μάλιστα εντελώς αντικαταστατικά, έχει να πραγματοποιηθεί από τις 30/10/2019. Αυτό είναι και το καίριο πλήγμα στη λειτουργία του Τμήματος, που, αποσπώντας το από τον έλεγχο των ίδιων των μελών του, την ανάγει αποκλειστικά στις συνεδριάσεις ενός δ.σ., στο οποίο ό,τι απόφαση και αν ληφθεί, με όποιο συσχετισμό, η τήρησή της επαφίεται στην πρόθεση αυτού/ης που κατέχει τη θέση του/ης προέδρου. Κάτι που συμβαίνει απλούστατα γιατί μερικές αναγκαίες αλλαγές του κανονισμού λειτουργίας Τμήματος, αν και αποφασισμένες, δεν έχουν ακόμα καταστεί ενεργές.

Έτσι λοιπόν, κεντρικό ρόλο σε αυτή τη συνθήκη απονέκρωσης και διάλυσης του Τμήματος έπαιξε η πρόεδρος του, Τζούλια Τσαλίκη, η οποία είχε εκλεγεί από μια μειοψηφία του δ.σ., με τις ψήφους της Ριζοσπαστικής Συνεργασίας  Αρχιτεκτόνων (παράταξη που στηρίζεται από τον ΣΥΡΙΖΑ) και της ΕλΕΜ. Αυτός ο τρόπος εκλογής έπρεπε να προϊδεάσει για τη, δυστυχώς πολυετή, θητεία που ακολούθησε, η οποία στιγματίστηκε από μια ακραία αντιδημοκρατικότητα που επιβλήθηκε με τις συνεχόμενες πραξικοπηματικές ενέργειες της προέδρου.

Βεβαίως αυτή η παθογένεια δεν αποτέλεσε ζήτημα αποκλειστικά ενός ατόμου. Αντιθέτως, η πρόεδρος και οι πρακτικές της στηρίζουν και στηρίζονται από ένα σύνολο παρατάξεων, αναδεικνύοντας μια εντυπωσιακή σύμπλευση των δυνάμεων της Νέας Δημοκρατίας, του ΣΥΡΙΖΑ, του ΠΑΣΟΚ και της ΕλΕΜ. Δυνάμεις που, παρά τη μειοψηφία τους στο Τμήμα Αττικής, κατορθώνουν με εργαλείο την πρόεδρο να επιβάλουν ετσιθελικά την ακύρωσή του.

Συνοπτικά, αυτό που συνέβη ήταν ότι, όταν εμπεδώθηκε ότι στο δ.σ. μπορεί να πλειοψηφήσουν αποφάσεις αγωνιστικής κατεύθυνσης με τις οποίες διαφωνούσε, η πρόεδρος, σε συνεργασία με τις δυνάμεις που τη στήριζαν, ανέλαβε τον ρόλο της ακύρωσής τους. Κάτι που εν τέλει σε μεγάλο βαθμό επέφερε και την αδρανοποίηση του ίδιου του δ.σ..

Η ακολουθία πραξικοπηματικών ενεργειών ξεκίνησε εντυπωσιακά, όταν η πρόεδρος αποφάσισε να μπλοκάρει, δηλαδή να μη δώσει προς δημοσιοποίηση στο site του Συλλόγου και προς κοινοποίηση στα e-mail των μελών Τμήματος, την αποφασισμένη ανακοίνωση για τις πυρκαγιές στο Μάτι Αττικής τον Ιούλιο του 2018. Για τον λόγο αυτό κατατέθηκε στο δ.σ. και πλειοψήφησε στις 12/9/2018 πρόταση μομφής εναντίον της. Και η απόφαση αυτή μπλοκαρίστηκε με αντίστοιχο τρόπο.

Οι απόπειρες ακύρωσης αποφάσεων-ανακοινώσεων του δ.σ. έγιναν έκτοτε κοινός τόπος, με το είτε να μη εκδίδονται ποτέ, είτε να εκδίδονται μερικώς, χωρίς να αναρτώνται στο site ή να στέλνονται στα μέλη, είτε η έκδοσή τους να καθυστερεί τόσο πολύ ώστε να χάνεται η επικαιρότητα και η σημασία τους. Τέτοια παραδείγματα αποτελούν:

α) οι αποφάσεις της 19/2/2020 για το πάρκο Γουδή και το πρώην εργοστάσιο φωταερίου, οι οποίες κοινοποιήθηκαν εν τέλει έναν μήνα μετά, στις 13/3/2020 και δεν αναρτήθηκαν στο site ποτέ

β) η απόφαση για την ανάπλαση της πλατείας Ομονοίας που πάρθηκε στις 26/2/2020 και δεν κοινοποιήθηκε ούτε αναρτήθηκε ποτέ

γ) η απόφαση για τον Μεγάλο Περίπατο της 1/7/2020, που, αν και κατ΄ εξαίρεση κοινοποιήθηκε σχετικά άμεσα, μια εβδομάδα μετά την λήψη της, δεν αναρτήθηκε στο site ποτέ

δ) η απόφαση για τη δημιουργία «κυβερνητικού πάρκου» στον βιομηχανικό χώρο της ΠΥΡΚΑΛ πάρθηκε στις 26/11/2021 και δεν εστάλη ποτέ, παρά μόνο παραχώθηκε στο site υπό τον ασαφή τίτλο «Ψήφισμα», δύο μήνες μετά, στις 1/2/2021. Όπως και οι προηγούμενες αποφάσεις, και αυτή πάρθηκε παρά τις προσπάθειες από πλευράς της προέδρου και των δυνάμεων που τη στηρίζουν να μην γίνει ποτέ η σχετική συνεδρίαση. Κάτι που επιχειρήθηκε είτε με τη μη σύγκλιση της (που είναι υποχρέωση της προέδρου) είτε με πολλαπλές αναβολές και τεχνητά σπασίματα της απαρτίας μέσω απότομων και αναίτιων αποχωρήσεων.

ε) η απόφαση για σύγκλιση γενικής συνέλευση του Τμήματος στις 23/6/2021, την οποία, επιστεγάζοντας την απέχθειά τους απέναντι σε κάθε ουσιαστικά δημοκρατική διαδικασία, η πρόεδρος και οι δυνάμεις που τη στηρίζουν ακύρωσαν μια μέρα πριν τη διεξαγωγή της, παρά το τεράστιο χρονικό διάστημα που είχε παρέλθει, αντικαταστατικά, από την τελευταία συνεδρίασή της.

ζ) οι αποφάσεις της 13/4/2022, δηλαδή η ανακοίνωση του δ.σ. του Τμήματος για τον πόλεμο στην Ουκρανία, καθώς και η υιοθέτηση της πρότασης μομφής ενάντια στον πρόεδρο του δ.σ. του ΣΑΔΑΣ-ΠΕΑ Δημήτρη Ξυνομηλάκη. Και οι δύο αποφάσεις υπερψηφίστηκαν με συντριπτική πλειοψηφία, εντούτοις συνεχίζουν να μην έχουν εκδοθεί.

Αν και το μπλοκάρισμα των υπερψηφισμένων ανακοινώσεων του δ.σ. αποτελεί την πιο ακραιφνή και ξεκάθαρη έκφραση αντιδημοκρατικότητας από πλευράς προέδρου, σε καμία περίπτωση δεν αποτελεί τη μόνη. Μια αντίστοιχη συμπεριφορά ήταν διαρκώς εμφανής σε όλες τις πλευρές λειτουργίας του διοικητικού συμβουλίου, σε συνεργασία βεβαίως με την προαναφερόμενη ομάδα παρατάξεων.

Όλο το προηγούμενο διάστημα είχε γίνει κοινός τόπος ότι το δ.σ. δεν επρόκειτο να καλεστεί καν σε συνεδρίαση από την πρόεδρο, όταν η θεματολογία και οι συσχετισμοί του διαφαίνονται κόντρα στη λογική της. Ακόμα και όταν συγκαλούταν, δεν είναι λίγες οι φορές που η συγκεκριμένη ομάδα δυνάμεων προέβη σε σιωπηλές και παράτυπες αποχωρήσεις, με στόχο την άρση της απαρτίας και την ακύρωση των συνεδριάσεων πριν παρθούν αποφάσεις. Αυτή η πρακτική κορυφώθηκε στις συνεδριάσεις που, για υγειονομικούς λόγους, έγιναν ψηφιακά, όπου, διάφορα μέλη, συμπεριλαμβανομένης και της προέδρου, κάποια στιγμή απλά έκλειναν τη σύνδεσή τους. Αλλά ακόμα και όταν η συνεδρίαση διεξαγόταν, αυτό γινόταν με εντελώς τραγικούς όρους, με τη μη τήρηση καμίας διαδικασίας από την πρόεδρο (κωλυσιεργίες, συνεχείς διακοπές ομιλίας συναδέλφων/ισσών κ.λπ.), έως και την υπόθαλψη τραμπούκικων συμπεριφορών από πλευράς συγκεκριμένων παρατάξεων. Και με αυτό τον τρόπο, το συγκεκριμένο πολιτικό μπλοκ, με την πρόεδρο πρωτοστατούσα, πέτυχε σε μεγάλο βαθμό την αδρανοποίηση του Τμήματος όλο αυτό το κρίσιμο διάστημα της πανδημίας, παίρνοντας τον ρόλο ενός χρήσιμου εργαλείου στα χέρια της επιβαλλόμενης κυρίαρχης πολιτικής.

Αντίστοιχα, η αντιδημοκρατική στάση της πρώην προέδρου και της παράταξής της δεν περιορίστηκαν στα όρια του Τμήματος Αττικής. Ήταν άλλωστε αυτή που, στη συνεδρίαση της πανελλαδικής αντιπροσωπείας του Συλλόγου στις 14/5, εντελώς αντικαταστατικά και εξόφθαλμα εκτός δικαιοδοσίας της συγκεκριμένης διαδικασίας, εισηγήθηκε και κατέθεσε προς ψήφιση τη διεξαγωγή των επερχόμενων εκλογών του συλλόγου ηλεκτρονικά. Κάτι που αποτέλεσε μια προφανή και ακραία απόπειρα να επιβληθούν στον Σύλλογο από το παράθυρο οι αντιδημοκρατικές λογικές με τις οποίες ο νόμος Χατζηδάκη επιχειρεί τη διάλυση των σωματείων.

Σαφώς όλα αυτά δεν αποτελούν ιδιοτροπίες ενός ατόμου ή συγκεκριμένων ομάδων σε έναν Σύλλογο, αλλά εντάσσονται σε μια ευρύτερη αντιδραστική πολιτική. Μια πολιτική που με την κατάπνιξη των αντίθετων φωνών επιβάλλει τη λεηλασία από πλευράς κεφαλαίου κοινών αγαθών όπως ο χώρος και το περιβάλλον, με  αποκλειστικό στόχο το κέρδος. Κάτι που υλοποιείται με την εντυπωσιακή καταπάτηση των δικαιωμάτων στην κατοικία, στην πόλη, τον (δημόσιο) χώρο και σε μια αξιοπρεπή ποιότητα ζωής για την κοινωνική πλειοψηφία. Μια καταπάτηση που διαπερνά κυρίαρχα και ευρύτερα πολιτικά πεδία όπως η εργασία και τα δημοκρατικά δικαιώματα, ζητήματα τα οποία θα πρέπει να απασχολούν έναν συλλογικό φορέα όπως ο Σύλλογος Αρχιτεκτόνων, και για τα οποία θα πρέπει αυτός να τοποθετείται.

Από την πλευρά μας ως ΑΚΕΑ δεν θα σταματήσουμε να καταθέτουμε ό,τι δυνάμεις διαθέτουμε στην πάλη ενάντια σε όλα αυτά, τόσο εντός του συλλόγου και των οργάνων του όσο και εκτός του. Στο πλαίσιο αυτό θα συνεχίσουμε να αντιμαχόμαστε και τη συγκεκριμένη αντιδημοκρατική νοοτροπία και πρακτική. Καλούμε όλα τα μέλη του ΣΑΔΑΣ και του Τμήματος Αττικής να στηρίξουν αυτή την προσπάθεια με τη δράση τους και τη συμμετοχή τους στις συλλογικές διαδικασίες, ούτως ώστε να επανέλθει επιτέλους ο Σύλλογος στα χέρια τους.