Η μελέτη που παρουσιάζεται εδώ απέσπασε διάκριση (εξαγορά) σε πανελλήνιο αρχιτεκτονικό διαγωνισμό ιδεών που προκήρυξε το Δημοτικό Λιμενικό Ταμείο Μονεμβασίας. Πρόκειται για μία παρέμβαση στην κλίμακα του αστικού σχεδιασμού με βασικό στόχο την απελευθέρωση του δημόσιου χώρου και του αιγιαλού από τα σταθμευμένα αυτοκίνητα, τα τραπεζοκαθίσματα και τις καταπατήσεις. Οι βασικές λειτουργίες κίνησης και στάθμευσης ρυθμίζονται με προτεραιότητα στον πεζό και ο δημόσιος χώρος βελτιώνεται μέσω του σχεδιασμού και της προσθήκης χρήσεων που προκύπτουν από τα αιτήματα των κατοίκων και των φορέων της πόλης.
Η ομάδα μελέτης αποτελείται από τις αρχιτεκτόνισσες: Ελένη Βαφειάδου, Αναστασία Δεληκάρη, Βενετία Δεληκάρη, Μυρσίνη Καμπάκου, Θάλεια Τρακάκη και Χριστίνα Γιαννουλάκη.
Γενικά
Στόχος της παρούσας μελέτης είναι η αναβάθμιση της περιοχής της Νεάπολης Βοιών. Η κομβική γεωγραφική της θέση θεωρούμε ότι θα μπορούσε να προσελκύσει πλήθος επισκεπτών που θέλουν να σχηματίσουν μια εικόνα για την ευρύτερη περιοχή, αλλά και να δουν την όμορφη πόλη με τα παραδοσιακά σπίτια. Το γεγονός αυτό, σε συνδυασμό με τη διαμόρφωση ενός μετώπου, με χρήσεις και λειτουργίες που λείπουν σήμερα από την περιοχή, και την αποκατάσταση του παλιού τμήματος της πόλης, θα ήταν ικανό να φέρει τη Νεάπολη στο κέντρο ενός ταξιδιού για να γνωρίσει κανείς πολλές αξιόλογες γύρω περιοχές, όπως τη Μονεμβασιά, τα Κύθηρα, την Ελαφόνησο και τις κοντινές διαδρομές στο Σπήλαιο της Καστανιάς, τις παραλίες, το απολιθωμένο δάσος, τα μοναστήρια του Κάβο Μαλέα και τις υπόλοιπες ενδιαφέρουσες τοποθεσίες.
Με εργαλεία την επιτόπια αυτοψία και τη συνομιλία με κατοίκους και φορείς, διαπιστώσαμε τα κυριότερα προβλήματα που υπάρχουν στο παραλιακό μέτωπο. Σημαντικότερο όλων είναι το κυκλοφοριακό χάος που δημιουργείται τους καλοκαιρινούς μήνες, τις ώρες που εξυπηρετεί το καράβι προς και από τα Κύθηρα, που οφείλεται τόσο στον κυκλοφοριακό φόρτο, όσο και στην άναρχη στάση και στάθμευση σε όλο το μήκος του παραλιακού μετώπου. Η κατάσταση αυτή όχι μόνο δυσκολεύει την ομαλή διεξαγωγή της κυκλοφορίας των οχημάτων, αλλά ταυτόχρονα επιβαρύνει το παραλιακό κέντρο με ηχορρύπανση και, κυρίως, το αυτοκίνητο έχει καταλάβει την μεγαλύτερη έκταση της περιοχής, περιορίζοντας ή αποκλείοντας τις άλλες χρήσεις. Ο πεζός αμέσως διαπιστώνει πως, παρόλη την έκταση της χερσαίας ζώνης του λιμένα, δεν υπάρχει χώρος για να περπατήσει, αφού δεν υπάρχουν πεζοδρόμια, ή όπου υπάρχουν, είναι κατειλημμένα από τα αυτοκίνητα ή τα τραπεζοκαθίσματα.
Σε μορφολογικό επίπεδο, οι σημειακές παρεμβάσεις στα επιμέρους κτίρια, έχουν αλλοιώσει τη φυσιογνωμία του τόπου και έχουν διαμορφώσει μια ανομοιογενή κατάσταση. Ως επί το πλείστον, γι’ αυτό ευθύνονται οι ποικιλόμορφες τέντες που έχουν επιλεγεί για να σκιάζουν τα καταστήματα, και η εκτός κλίμακας της περιοχής σήμανσή τους με διαφημιστικές πινακίδες και επιγραφές.
Τέλος, υπάρχει ανάγκη για χωροθέτηση κάποιων χρήσεων που λείπουν και τις οποίες οι κάτοικοι επιζητούν, όπως το να εξευρεθεί ένας χώρος για το ναυτικό μουσείο που ο πολιτιστικός σύλλογος θέλει να δημιουργήσει, αλλά και για τη μετεγκατάσταση της φιλαρμονικής που έχει ισχυρή παρουσία και προς το παρόν λειτουργεί σε φιλοξενούμενο χώρο. Στην ίδια λογική, πολύ σημαντική θα ήταν η δημιουργία ενός πολιτιστικού πόλου για να φιλοξενεί εκδηλώσεις και δρώμενα, τόσο κατά τους καλοκαιρινούς μήνες για την ψυχαγωγία των επισκεπτών, αλλά ίσως βασικότερα για τους χειμερινούς μήνες που η πόλη αδειάζει και υπάρχει έντονη ανάγκη για διέξοδο προς τον πολιτισμό.
Βασικές αρχές σχεδιασμού
Με βάση τα παραπάνω, τέθηκαν κάποιες βασικές αρχές σχεδιασμού, οι οποίες συνοψίζονται στα παρακάτω σημεία:
- Οργάνωση και διαχωρισμός κινήσεων πεζών/οχημάτων με προτεραιότητα στους πεζούς και τους ποδηλάτες
- Αποσυμφόρηση της παραλίας από τον κυκλοφοριακό φόρτο
- Οριοθέτηση τραπεζοκαθισμάτων καταστημάτων
- Εισαγωγή πολιτιστικών χρήσεων με βάση τις ανάγκες των κατοίκων
- Σεβασμός και αποκατάσταση του αιγιαλού
- Ανάδειξη του ξεχωριστού χαρακτήρα κάθε περιοχής
- Σύνδεση της πόλης με την παραλία
- Ενσωμάτωση αξιόλογων μορφολογικών στοιχείων στην πρόταση
Πρόγραμμα παρεμβάσεων
ΚΥΚΛΟΦΟΡΙΑΚΕΣ ΡΥΘΜΙΣΕΙΣ
Κεντρικό στοιχείο της πρότασής μας αποτελεί η μονοδρόμηση της παραλιακής οδού και η μετατροπή της σε δρόμο ήπιας κυκλοφορίας, ελαχιστοποιώντας το πλάτος της στα 3,20 μέτρα ώστε να αποτραπεί με κάθε τρόπο το παρκάρισμα στην περιοχή ενδιαφέροντος με ταυτόχρονη πρόβλεψη για την απορρόφηση των σταθμευμένων αυτοκινήτων σε χώρους που μπορούν να προβλεφθούν. Η παραλιακή οδός σηματοδοτεί την είσοδο της πόλης. Ταυτόχρονα μονοδρομείται η Λεωφόρος Σπάρτης, που αποτελεί πια την κύρια έξοδο της πόλης. Παράλληλα διευθετείται το λοιπό οδικό δίκτυο, με εγκάρσιες κινήσεις, με βασικό άξονα τη Λεωφόρο Δημοκρατίας που μονοδρομείται επίσης.
Θεωρούμε ότι η μονοδρόμηση της παραλιακής οδού, με παράλληλη απαγόρευση της στάθμευσης σε όλο το μήκος της και η εκτροπή της κυκλοφορίας των οχημάτων που φτάνουν ακτοπλοϊκά από την περιφερειακή οδό ή της Λεωφόρο Δημοκρατίας, μπορεί να λύσει σε μεγάλο βαθμό το πρόβλημα. Βέλτιστη λύση θα ήταν η αποπεράτωση της περιφερειακής οδού, που θα επέτρεπε να διοχετευτούν κατευθείαν εκτός της πόλης τα οχήματα που έχουν άλλους προορισμούς. Ωστόσο, μέχρι να υλοποιηθεί το συγκεκριμένο έργο προτείνουμε την αναμόρφωση του κυκλοφοριακού δικτύου με ένα συνδυασμό μονόδρομων και οδών διπλής κατεύθυνσης, που φαίνεται στο Διάγραμμα 1.

Σημαντικό στοιχείο αποτελεί τέλος η ενίσχυση της σύνδεσης της πόλης με τη θάλασσα, με βάση εγκάρσιες συνδέσεις σε όλο το μήκος της παράκτιας ζώνης.
ΣΤΑΘΜΕΥΣΗ
Για την εξυπηρέτηση της τροφοδοσίας των καταστημάτων, των ΑΜΕΑ και για στάθμευση μικρής διάρκειας, προβλέπονται ειδικές θέσεις ανά οικοδομικό τετράγωνο. Από εκεί και πέρα, η στάθμευση οργανώνεται στην αρχή και στο τέλος της παραλιακής οδού αλλά και κοντά στη νέα θέση των γηπέδων, ώστε να μπορέσει να εξυπηρετήσει τους επισκέπτες και τους κατοίκους που θέλουν να κινηθούν στην παραλία. Στο διάγραμμα κυκλοφορίας (Διάγραμμα 1) επισημαίνονται ενδεικτικά κάποιες θέσεις που θα μπορούσαν να λειτουργήσουν σαν χώροι στάθμευσης.
Για να αποσυμφορηθεί το παραλιακό μέτωπο, μεταφέρουμε την πιάτσα των ταξί κοντά στα ΚΤΕΛ, επί της Λεωφόρου Δημοκρατίας, ενώ ο χώρος των σημερινών ΚΤΕΛ μετατρέπεται σε σταθμό επιβίβασης/αποβίβασης και όχι μόνιμης στάθμευσης, η οποία μεταφέρεται εκτός του κέντρου (Διάγραμμα 1).

Σε σχέση με το φόρτο της στάθμευσης των οχημάτων που περιμένουν να επιβιβαστούν στο καράβι, θεωρούμε ότι με μια συνεπή και πειθαρχημένη χωροθέτηση με ευθύνη του Δήμου, των εν αναμονή οχημάτων πάνω στο λιμενοβραχίονα -με την παράλληλη προτεραιότητα στα οχήματα που αποβιβάζονται- μπορεί να αποφευχθεί πλήρως η ανάγκη για δημιουργία χώρων στάθμευσης επί της χερσαίας ζώνης. Έτσι αντιμετωπίζεται αποφασιστικά το φαινόμενο, τους καλοκαιρινούς μήνες να δημιουργείται ένα μόνιμο υπαίθριο πάρκινγκ στο κεντρικότερο σημείο της πόλης ενώ το χειμώνα ο ίδιος χώρος να μην παραλαμβάνει χρήσεις. (Διάγραμμα 2).
ΠΡΟΤΕΙΝΟΜΕΝΕΣ ΧΡΗΣΕΙΣ-ΠΑΡΕΜΒΑΣΕΙΣ
Οι τρεις τομείς στους οποίους διακρίνεται το παραλιακό μέτωπο (Δυτικός Τομέας-Κύριος Τομέας-Ανατολικός Τομέας), παρόλο που αποτελούν ένα ενιαίο σύνολο, εντούτοις έχουν ξεχωριστά χαρακτηριστικά, τόσο μορφολογικά, όσο και λειτουργικά, σχηματίζοντας τρεις διακριτές ενότητες. Για το λόγο αυτό αποφασίσαμε να χειριστούμε την κάθε περιοχή χωριστά, αναδεικνύοντας τον ξεχωριστό της χαρακτήρα, ενώ παράλληλα στόχος ήταν να τις ενοποιήσουμε μορφολογικά, σαν αναπόσπαστο μέρος ενός συνόλου ενιαίου.
Ο Δυτικός Τομέας, λόγω της γειτνίασης με την παραλία γαλάζιας σημαίας, και τη μικρότερη υψομετρική διαφορά σε σχέση με τη θάλασσα, αποφασίστηκε ότι πρέπει να στρέφεται κυρίως στη θάλασσα και να έχει χρήσεις συμβατές με τους λουόμενους. Εξάλλου, στον τομέα αυτό συγκεντρώνονται κυρίως ξενοδοχεία και ενοικιαζόμενα δωμάτια, οπότε έτσι κι αλλιώς έχει ένα πιο παραθεριστικό χαρακτήρα. Διαμορφώνεται ως εκ τούτου μια οργανωμένη παραλία με βοηθητικές χρήσεις για τους λουόμενους, όπως αποδυτήρια, ντους, τουαλέτες. Τα καταστήματα της περιοχής μπορούν να δεσμεύσουν κάποιο χώρο του διευρυμένου πεζοδρομίου δημιουργώντας υπαίθρια καθιστικά.
Ο Κύριος Τομέας συγκεντρώνει τις δραστηριότητες εμπορίου και αναψυχής, αλλά διαθέτει ένα ξεχωριστό βάρος λόγω της γειτνίασης με το λιμενοβραχίονα. Στην κεντρική πλατεία υπάρχει το κτήριο του παλαιού Δημαρχείου που σήμερα λειτουργεί το Κέντρο Εξυπηρέτησης Πολιτών. Πρόθεσή μας είναι στο κτίριο αυτό να μεταφερθούν λειτουργίες που αφορούν περισσότερους ντόπιους και επισκέπτες της πόλης, με σκοπό την ανάδειξη της πλατείας ως κεντρικής. Θεωρούμε τον χώρο αυτό κατάλληλο για να χωροθετηθεί το Ναυτικό Μουσείο που και οι ίδιοι οι κάτοικοι θέλουν να λειτουργήσει. Πέρα από την κεντρικότητα του, βρίσκεται σε άμεση συνάρτηση με το λιμάνι και το υδάτινο στοιχείο. Εκεί χωροθετούμε και ένα υπαίθριο φουαγιέ του μουσείου. Κάτι τέτοιο, σε συνδυασμό με τη μετεγκατάσταση και του Ναυτικού ομίλου στο ίδιο κτήριο θα συνέβαλε στο να δημιουργηθεί ένας «ναυτικός» πόλος απέναντι από το λιμάνι και θα προσέδιδε στην κεντρική πλατεία ένα πιο μνημειακό χαρακτήρα. Για την ενίσχυση του παραπάνω σκεπτικού κρίνεται απαραίτητη η μεταφορά του μνημείου του Βατικιώτη Ναύτη. Απέναντι από την πλατεία, κατασκευάζεται ένα στέγαστρο για την αναμονή των ταξιδιωτών, με βοηθητικούς χώρους και ένα info point για την ενημέρωσή τους για την περιοχή.
Στη χερσαία ζώνη του λιμένα -σε αυτόν το τομέα- πρόθεσή μας είναι να παραμείνει ισχυρή η παρουσία των τραπεζοκαθισμάτων από τα παρακείμενα εστιατόρια και καφενεία, όμως να ανατραπεί η ολοσχερής κατάληψή του με μια πιο συνετή χωροθέτησή τους.
Επιπλέον ο Κύριος Τομέας λόγω της μορφολογίας του συγκεντρώνει το μεγαλύτερο πλήθος των παραδοσιακών κτισμάτων. Πρόθεσή μας είναι να αναδείξουμε τις όψεις των κτιρίων, και να αποκαταστήσουμε την αρχική τους μορφολογία, η οποία έχει αλλοιωθεί κυρίως λόγω των ποικιλόμορφων τεντών που έχουν τοποθετήσει οι ιδιοκτήτες, αλλά και των διαφημιστικών πινακίδων και σημάνσεων. Προτείνουμε λοιπόν την αποξήλωση όλων των τεντών και των πινακίδων και την επαναφορά των κτισμάτων στην αρχική τους μορφή.
Σε αντικατάσταση των τεντών, προτείνεται η δημιουργία ενός γραμμικού συστήματος σκιασμού, το οποίο τοποθετείται σε απόσταση από τα κτίρια, δημιουργώντας έτσι μια ενδιάμεση περιοχή για την εξυπηρέτηση των εμπορικών κυρίως δραστηριοτήτων με την απρόσκοπτη διέλευση των πεζών. Το σύστημα αυτό αποτελείται από έναν μεταλλικό σκελετό, που κατασκευάζεται ενιαίος εξαρχής και δύναται να παραλάβει τα τραπεζοκαθίσματα του εκάστοτε καταστήματος που βρίσκεται απέναντι. Τα τραπεζάκια αυτά θα βρίσκονται στο επίκεντρο των εμπορικών δραστηριοτήτων και οι θαμώνες θα έχουν άμεση επαφή με το τι συμβαίνει στην πόλη. Η πλήρωση του σκελετού γίνεται μέσα από μια τυπολογία πανέλων, που μπορούν να συνδυαστούν και να δώσουν ξεχωριστό αποτέλεσμα ανάλογα με το ύφος και τη χρήση του κάθε καταστήματος, αποτρέποντας τη μονότονη επανάληψη του ίδιου στοιχείου και δημιουργώντας μια ευρεία ποικιλία μορφών. Έμφαση δίνεται στο πράσινο, καθώς η τυπολογία είναι σχεδιασμένη ώστε να υποστηρίζει τα αναρριχητικά φυτά ή την τοποθέτηση μικρών γλαστρών (Διάγραμμα 3)

Παράλληλα με το σκελετό αυτό, σχεδιάσαμε μια ζώνη που φιλοξενεί τις ανάγκες σε θέσεις στάθμευσης για τον ανεφοδιασμό των καταστημάτων και για προσωρινή στάθμευση. Η ζώνη αυτή δέχεται επιπλέον και όλο τον απαιτούμενο αστικό εξοπλισμό (φώτα, κάλαθοι αχρήστων, καρτοτηλέφωνα κλπ) και έχει και φυτεμένες περιοχές που ενισχύουν το σκιασμό στις υποκείμενες του στεγάστρου περιοχές. Όπως φαίνεται στο Διάγραμμα 4, το μεταλλικό στέγαστρο και η φύτευση σκιάζουν πλήρως στο μεγαλύτερο μέρος της μέρας τις περιοχές των τραπεζοκαθισμάτων, αλλά και τις κινήσεις των πεζών μπροστά από τα καταστήματα.

Σε ό, τι αφορά στη χερσαία ζώνη, τα στέγαστρα νέου τύπου που είναι ήδη τοποθετημένα διατηρούνται, με κάποιες μικρές παρεμβάσεις ώστε να ενταχθούν μορφολογικά στο σύνολο. Ο επαναχρωματισμός τους και η τοποθέτηση γλαστρών και αναρριχητικών φυτών συμβάλουν σε αυτή την κατεύθυνση. Προκειμένου να αποδοθεί ο δημόσιος χώρος στους πεζούς σχεδιάζεται μια ακόμη ζώνη πλάτους ίσου με το πλάτος του στεγάστρου νέου τύπου, ακριβώς πάνω από την ήδη διαμορφωμένη ζώνη από τα υφιστάμενα στέγαστρα. Ο κάθε ιδιοκτήτης εστιατορίου/καφενείου θα επιτρέπεται να στεγάσει το ένα κομμάτι από τη μία ζώνη σε πλάτος ίσο με το πρόσωπό του κτιρίου του, με την ίδια μορφολογία του γραμμικού στεγάστρου. Δύναται να χρησιμοποιήσει και το άλλο για υπαίθρια τραπεζάκια, με την υποχρέωση να φυτέψει ένα μεγάλο δέντρο για να τα σκιάσει. Πρόθεσή μας είναι να αποφευχθεί η γραμμικότητα με παραταγμένα στέγαστρα το ένα δίπλα στο άλλο, και πιστεύουμε ότι οι εναλλαγές στεγάστρου – δέντρων θα συντελέσουν στη διαμόρφωση ποιοτικών χώρων.
Η κεντρική πλατεία απέναντι από το λιμενοβραχίονα διευρύνεται. Πεζοδρομείται το κομμάτι της οδού Αρχιμήδου στο ύψος του κτηρίου που προτείνουμε να μεταφερθεί το Ναυτικό Μουσείο και ο Ναυτικός Όμιλος. Διανοίγεται νέος δρόμος για να διοχετευτεί η κυκλοφορία προς την παραλιακή οδό στο δυτικό της άκρο. Η πλατεία αποκτά πιο μνημειακό, κεντρικό χαρακτήρα και διαφοροποιείται από τις υπόλοιπες διαμορφώσεις, με ένα συνδυασμό υλικών.
Παρόλο που στο σημείο παρεμβάλλεται η παραλιακή οδός, η οδός αυτή εκτρέπεται σημειακά για να διευρύνει το μήκος της. Ενοποιείται δε με τη χερσαία ζώνη του λιμένα καθώς διαμορφώνεται ένας κεντρικός χώρος στάσης, τόσο για πεζούς, όσο και για τους ποδηλάτες. Η τοποθέτηση ενός στεγάστρου με κάποιους βοηθητικούς χώρους κρίνεται αναγκαία για την παραμονή των επιβατών του πλοίου κατά τις ώρες αναμονής.
Στον Ανατολικό Τομέα, συγκεντρώνονται οι πολιτιστικές και αθλητικές χρήσεις, αλλά και οι υπηρεσίες. Το εγκαταλελειμμένο κτίσμα «Καρνάγιο» αναβαθμίζεται για να γίνει πολιτιστικός πόλος, σύμφωνα με τις επιδιώξεις και του Δήμου, και να φιλοξενήσει πολιτιστικές εκδηλώσεις, συναυλίες, θερινό σινεμά, τη φιλαρμονική και άλλου είδους προβολές και συζητήσεις. Η μάντρα που το περιτοιχίζει διατηρείται -όπου δεν καταπατείται ο αιγιαλός- καθώς θεωρούμε ότι οριοθετεί το συγκρότημα και το στρέφει προς τη θάλασσα, στο εσωτερικό του όμως οι κατασκευές που φιλοξενούν το Ναυτικό όμιλο κατεδαφίζονται, για να διευρυνθεί η έκταση του προαύλιου χώρου. Η στροφή προς τη θάλασσα επισημαίνεται και από την προέκταση του δαπέδου του Καρνάγιου με ένα ξύλινη ελαφριά κατασκευή (ντεκ) πάνω στην παραλία.
Τα γήπεδα προτείνεται να μετακινηθούν, τόσο λόγω της κατεδάφισης του κυματοθραύστη που καταπατά τον αιγιαλό, όσο και για να τα απομακρύνουμε από το μέτωπο της θάλασσας. Στη θέση που βρίσκονταν παραμένουν αθλητικές δραστηριότητες άλλου τύπου, αφού δημιουργείται ένα αλσάκι για μικρούς και μεγάλους, με διάσπαρτη τοποθέτηση των αθλητικών εγκαταστάσεων και παιχνιδιών. Τα οργανωμένα γήπεδα, ένα για ποδόσφαιρο και ένα για μπάσκετ, μεταφέρονται από την άλλη μεριά του δρόμου, εκεί που σήμερα υπάρχει η αδιαμόρφωτη πλατεία απέναντι από το Καρνάγιο και συμπληρώνονται με κερκίδες για να μπορούν να πραγματοποιηθούν τοπικοί αγώνες. Το δίπολο Καρνάγιο-Νέα Γήπεδα θα είναι δυνατόν να χρησιμοποιηθεί για κάθε κλίμακας εκδηλώσεις, αφού για παράδειγμα μια μεγάλη συναυλία που δεν μπορεί να χωρέσει στο Καρνάγιο, θα μπορεί να πραγματοποιηθεί στα γήπεδα.
Στον Ανατολικό Τομέα σχεδιάζεται να μεταφερθεί εξάλλου το λιμεναρχείο και να μεταφερθεί στο Γυμνάσιο Νεάπολης η έδρα του Δημοτικού Λιμενικού Ταμείου Μονεμβασιάς, μαζί με την οποία προτείνουμε να μεταφερθεί και η πινακοθήκη της Νεάπολης. Θεωρούμε λοιπόν ότι θα συγκεντρώσει και κάποιες υπηρεσίες της πόλης, οπότε η πλατεία που δημιουργείται απέναντι από το Γυμνάσιο θα μπορέσει να χρησιμοποιείται καθημερινά από τους κατοίκους της πόλης και να αποτελεί σημείο συνάντησης των κατοίκων.
Στο τέλος της περιοχής μελέτης στα Ανατολικά, σηματοδοτείται η απόληξη της βόλτας σε ένα αλσάκι. Η υψομετρική διαφορά που φθίνει σε αυτό το σημείο, διαμορφώνει έτσι κι αλλιώς ένα πιο φυσικό τοπίο, αφού ο κυματοθραύστης παύει να υπάρχει και η πρόσβαση στην παραλία με τα βότσαλα είναι απρόσκοπτη, και διαμορφώνεται εκεί μια πιο ήσυχη, «οικογενειακή» παραλία. Μετά το καρνάγιο ο κεντρικός πεζοδρόμος σβήνει σταδιακά, παραδίδοντας τη σκυτάλη σε έναν πιο ιδιωτικό περίπατο, με πιο μαλακά υλικά επίστρωσης. Στο σημείο τοποθετείται πιο διακριτικός φωτισμός, για να μην αλλοιώσει τη φυσικότητα του τοπίου και να μην αναιρεθεί η πρόθεσή μας για πιο ήσυχη χρήση.
ΠΑΡΑΚΤΙΟΣ ΠΕΡΙΠΑΤΟΣ

Σε όλο το μήκος της παραλιακής ζώνης επιλέγουμε να χωροθετήσουμε ένα παραλιακό πεζόδρομο και ποδηλατόδρομο, ώστε να ανατραπεί η παρούσα κατάσταση, δηλαδή η κατάληψη όλου του χώρου της χερσαίας ζώνης από τα αυτοκίνητα και τα τραπεζοκαθίσματα, τα οποία υποχωρούν για να αφήσουν ανεμπόδιστη τη διέλευση των πεζών στο όριο με τη θάλασσα. Ο πεζόδρομος είναι ευρύς και γραμμικός, με πλατώματα κατά τόπους που συνιστούν τους χώρους στάσης των χρηστών του, των περιπατητών και των ποδηλατών.
Θεωρούμε ότι η γραμμή του αιγιαλού πρέπει να τηρηθεί αυστηρά και για το λόγο αυτό προτείνουμε την κατεδάφιση του κυματοθραύστη στη θέση του υφιστάμενου γηπέδου, που καταπατά κατά πολύ τον αιγιαλό.
Ο κυματοθραύστης, που στο υπόλοιπο μέρος του διατηρείται όπως υπάρχει σήμερα, γίνεται βασικό στοιχείο της λύσης, καθώς τοποθετείται μια ξύλινη επιφάνεια πάνω του και μια δεύτερη στην εξωτερική πλευρά του για να χρησιμοποιηθεί ως πάτημα. Δίνεται έτσι η δυνατότητα σε όλο το μήκος της διαδρομής, να μπορεί κανείς να σταματήσει και να ξεκουραστεί κοιτώντας τη θάλασσα. Επίσης, πιστεύουμε ότι θα αποτελέσει χαρακτηριστικό τοπόσημο που θα διευκολύνει τη δημόσια συνάθροιση, κυρίως των νεαρότερων ηλικιών.
ΑΙΣΘΗΤΙΚΗ ΑΝΑΒΑΘΜΙΣΗ ΟΨΕΩΝ
Όλες οι προαναφερόμενες παρεμβάσεις, γίνονται λαμβάνοντας υπόψη την αναγκαιότητα αισθητικής αναβάθμισης και μορφολογικής ενοποίησης των όψεων. Θεωρούμε πως η ενίσχυση της φύτευσης, η τοποθέτηση του μεταλλικού πλέγματος με αναρριχητικά και η φύτευση υψηλών δέντρων, συνηγορούν και υποστηρίζουν τον σκοπό αυτό.
ΦΥΤΕΥΣΗ
Βασικό μέλημα της αντίληψης βάσει της οποίας φυτεύουμε, είναι να ενισχυθεί η υφιστάμενη φύτευση με την τοπική χλωρίδα. Τα δέντρα τοποθετούνται τόσο με βάση το μέγεθος όσο και ανάλογα με την περιοχή μελέτης και με άξονα την ανάδειξη της τοπικής γεωργικής παραγωγής. Ενοποιούν ετσι μορφολογικά τους τρεις τομείς του παραλιακού μετώπου, αναβαθμίζουν αισθητικά την όψη αλλά και τη γενικότερη περιοχή και δημιουργούν κατάλληλες συνθήκες περιπάτου και στάσης.