Οι πρόσφατες εκλογές του ΣΑΔΑΣ-ΠΕΑ και του Τμήματος Αττικής εκτιμούμε ότι αποτύπωσαν με σαφήνεια δύο τάσεις: Πρώτον, την κατακόρυφη πτώση – σε ποσοστά και σε απόλυτο αριθμό ψήφων – των εκλογικών σχηματισμών που στηρίχθηκαν από τις μνημονιακές δυνάμεις του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ. Δεύτερον, την αύξηση της αποχής, ενδεικτική και της απαξίωσης των αρχιτεκτόνων προς ένα συλλογικό φορέα, με αξιώσεις καθολικής εκπροσώπησης του κλάδου. Σημαντικό στοιχείο είναι και η ενίσχυση των δυνάμεων της Αριστεράς που μπορούμε να την δούμε σαν μια ευκαιρία αλλαγής της πορείας των Συλλόγων.
Εν όψει της συγκρότησης των Προεδρείων των Διοικητικών Συμβουλίων, επιλέγουμε να παραθέσουμε τις θέσεις μας, στη βάση των οποίων πιστεύουμε ότι πρέπει να κινηθούν οι Σύλλογοι των Αρχιτεκτόνων την ερχόμενη – κρίσιμη για το μέλλον των εργαζομένων – τριετία. Αντί της απολίτικης ανάδειξης ατόμων και προσωπικοτήτων ή της αναζήτησης των «εγγυτέρων» πολιτικών συγγενών για τη σύναψη μετεκλογικών συμμαχιών, ένας συντονισμός στη βάση πολιτικών θέσεων δράσης, συνιστά το πλαίσιο της ενδεχόμενης συνεργασίας μας με άλλες αριστερές πολιτικές δυνάμεις, αλλά και την οριογραμμή της μελλοντικής κριτικής μας στη Διοίκηση που θα σχηματιστεί.
Σε κάθε περίπτωση πιστεύουμε ότι το μέλλον των εργαζόμενων αρχιτεκτόνων, όπως και των εργαζόμενων όλων των κλάδων, θα κριθεί στους δρόμους και στο κατά πόσο θα πάρουν οι ίδιοι τον αγώνα στα χέρια τους. Κατά συνέπεια, προτεραιότητά μας αποτελεί η ενίσχυση των αμεσοδημοκρατικών διαδικασιών των Συλλόγων, η διενέργεια και η μαζικοποίηση των Γενικών Συνελεύσεων, η συγκρότηση επιτροπών αγώνα, ο συντονισμός με άλλους Συλλόγους και Σωματεία, οι κινητοποιήσεις. Ο ρόλος που κυρίως αποδίδουμε στο Διοικητικό Συμβούλιο περιορίζεται στον εφαρμοστικό και συντονιστικό ως προς τις παραπάνω διαδικασίες χαρακτήρα.
Επί του πρακτέου, εκτιμούμε ότι στην τρέχουσα συγκυρία η Διοίκηση των Συλλόγων οφείλει κατ’ ελάχιστο να ορίσει μία κατεύθυνση των Συλλόγων πάνω στα παρακάτω σημεία:
1. Γραμμή ρήξης με την ΕΕ, το ΔΝΤ και το μαύρο κυβερνητικό μπλοκ ΠΑΣΟΚ – ΝΔ – ΛΑΟΣ που έχουν συγκροτήσει ενάντια στον κόσμο της εργασίας, ενάντια σε εμάς.
Απαραίτητη προϋπόθεση για την άσκηση οποιασδήποτε φιλολαϊκής πολιτικής, για την ικανοποίηση οποιουδήποτε πλαισίου αιτημάτων, για τη βελτίωση της ζωής μας και την ανατροπή της σημερινής βαρβαρότητας αποτελεί η πάλη ενάντια στο μαύρο μέτωπο της κυβέρνησης ΠΑΣΟΚ – ΝΔ – ΛΑΟΣ, η ανατροπή του Μνημόνιου και η ρήξη με την Ευρωπαϊκή Ένωση και το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο.
2. Καμία συνδιαλλαγή με τα Υπουργεία – αποχή από κάθε πρόσκληση συνδιαχείρισης μίας πολιτικής που υποβαθμίζει το παρόν και ναρκοθετεί το μέλλον μας.
Δε νομιμοποιούμε την άσκησή της, από την οποία είμαστε έτσι κι αλλιώς απόντες. Το καθεστώς της εν κρυπτώ ανταλλαγής επιστολών με Υπουργούς και Υπουργεία, της συμμετοχής σε κλειστές επιτροπές κατά κυβερνητική παραγγελία και της πρόθυμης παροχής συμβουλών και επιστημονικού δυναμικού σε ένα κράτος που κλέβει, ξεπουλάει και καταστέλλει, πρέπει να λάβει οριστικό τέλος.
3. Μέτωπο ενάντια στις επιλογές και τα μέτρα του ΥΠΕΚΑ.
Ο νέος τρόπος έκδοσης των οικοδομικών αδειών και η επιβολή μορφολογικών κανόνων στη δόμηση δεν καταπολεμούν τη γραφειοκρατία και τη διαφθορά, όπως επικαλείται το Υπουργείο, αλλά, χωρίς να θίγουν τη βάση των υπαρκτών αυτών προβλημάτων, αυταρχικοποιούν το πλαίσιο εργασίας των αρχιτεκτόνων, συρρικνώνουν τις αποδοχές τους και εκχωρούν μεγάλο τμήμα της δημόσιας ευθύνης για την παραγωγή του χώρου στον ιδιωτικό τομέα. Δεν αποδεχόμαστε κανένα μονόδρομο (Ν.4014/11, fast track) που μετατρέπει τους εργαζόμενους μηχανικούς σε μεσάζοντες ενός φοροεισπρακτικού μηχανισμού του κράτους νομιμοποιώντας την υποβάθμιση του φυσικού και του οικιστικού περιβάλλοντος.
4. Εναντίωση στον αντιδραστικό ρόλο του ΤΕΕ.
Το ΤΕΕ είναι ο κύριος εκφραστής του μεγάλου κεφαλαίου στον τεχνικό κλάδο και αυτό γίνεται εμφανές ιδιαίτερα σήμερα, που λειτουργεί πλέον απροκάλυπτα ως κυβερνητικό παράρτημα: πρωτοστατεί στη διάσπαση των επαγγελματικών δικαιωμάτων, συναινεί επί της ουσίας στη συρρίκνωση των αμοιβών και ταυτόχρονα αυτοθεσπίζεται ως εξεταστής και πιστοποιητής αγορασμένων προσόντων, ενάντια στην κατεύθυνση συλλογικής κατοχύρωσης των πτυχίων και των εργαζόμενων μηχανικών. Ο ρόλος του ΤΕΕ ενάντια στα συμφέροντα μισθωτών, αυτοαπασχολούμενων και άνεργων μηχανικών οφείλει να καταγγέλλεται και να βρίσκει απέναντί του τα μέλη και τη Διοίκηση των αρχιτεκτονικών Συλλόγων.
5. Ανατροπή των σχεδίων για το ΕΤΑΑ-ΤΣΜΕΔΕ, ενάντια στη συνένοχη Διοίκησή του.
Οι νέες αυξήσεις αποτελούν τα επιπλέον χαράτσια στις πλάτες μας, που θα οδηγήσουν χιλιάδες συναδέλφους, και όχι μόνο νέους εκτός επαγγέλματος, εκτός ιατροφαρμακευτικής περίθαλψης και συνολικά εκτός κοινωνικής ασφάλισης. Η μάχη ενάντια στην κινεζοποίηση των αρχιτεκτόνων και των υπόλοιπων μηχανικών περνάει από τον αγώνα για ανατροπή αυτής της πολιτικής που συνεπάγεται μεταξύ άλλων και την κλοπή των αποθεματικών, κατάργηση όλων των αντιασφαλιστικών νόμων, μείωση των εισφορών, αύξηση των παροχών, κατάργηση των εισφορών για τους ανέργους και απεμπλοκή του Ταμείου από την Τράπεζα Αττικής και τα χρηματιστηριακά παιχνίδια. Αυτός είναι ο δρόμος στον οποίο πρέπει να κινηθούν όλα τα συλλογικά όργανα.
6. Κόντρα στην αυθαιρεσία της εργοδοσίας, εντός κι εκτός του ΣΑΔΑΣ-ΠΕΑ
Απέναντι στην κλιμακούμενη εργοδοτική αυθαιρεσία, η Διοίκηση των Συλλόγων δεν μπορεί να αναμασά το επιχείρημα περί «ενιαίων συμφερόντων» των αρχιτεκτόνων. Αντίθετα, ακόμη και στα πλαίσια ενός επιστημονικού Συλλόγου οφείλει να αποκαλύπτει την – υπαρκτή και διακριτή – ταξική διαστρωμάτωση των μελών του. Πρώτο και αναγκαίο βήμα είναι η αναγνώριση και η υπεράσπιση, θεσμική και πρακτική, της υπογεγραμμένης Συλλογικής Σύμβασης του Σωματείου Μισθωτών Τεχνικών απέναντι σε κάθε προσπάθεια καταστρατήγησής της, από φυσικά και νομικά πρόσωπα. Η συνεργασία με το Σωματείο Μισθωτών Τεχνικών για τον έλεγχο της τήρησής της από εργοδότες μέλη του Συλλόγου και η έμπρακτη υποστήριξη μισθωτών αρχιτεκτόνων, οφείλει να αποτελεί ελάχιστη υποχρέωση της νέας Διοίκησης. Γενικότερα η κοινή πάλη με το Σωματείο Μισθωτών Τεχνικών ενάντια στην κατάργηση των Συλλογικών Συμβάσεων Εργασίας στον ιδιωτικό τομέα αποτελεί βασική προτεραιότητά μας. Δε θεωρούμε ότι συνάδει με την κατεύθυνση αυτή, η ανάδειξη ενός εργοδότη ως προέδρου του νέου Δ.Σ., που θα εκπροσωπεί την εργαζόμενη πλειοψηφία των μελών του Συλλόγου.
7. Αποκατάσταση της εσωτερικής δημοκρατίας στη λειτουργία και τις αποφάσεις του Συλλόγου.
Αναγνωρίζουμε και υπερασπιζόμαστε το καταστατικό του Συλλόγου ως δίχτυ ασφαλείας απέναντι σε αυταρχικές και ολοκληρωτικές λογικές, ως το ελάχιστο της δημοκρατίας στο εσωτερικό του, αλλά σε καμία περίπτωση ως το ευαγγέλιο και το επιστέγασμά της. Προτάσσουμε τις αμεσοδημοκρατικές διαδικασίες ως τρόπο λειτουργίας και λήψης αποφάσεων του Συλλόγου, τον οποίο θεωρούμε ταυτόχρονα και όρο μαζικοποίησής του. Στον αντίποδα των παραπάνω, εκτιμούμε ότι τα πεπραγμέγμα της προηγούμενης Διοίκησης συντέλεσαν στην αποστασιοποίηση πολλών μελών. Αν θέλουμε να πιστεύουμε ότι ο Σύλλογος βρίσκεται σε ώσμωση με την κοινωνία, οφείλει να αφουγκραστεί το μήνυμα των μαζικών εκδηλώσεων του λαού σε πλατείες, γειτονιές και χώρους εργασίας, απέναντι στις σύγχρονες οικονομικές ολιγαρχίες.
8.Αναπροσδιορισμός προτεραιοτήτων και διαφάνεια στην οικονομική ζωή του Συλλόγου.
Είναι τουλάχιστον παράδοξο ένας επαγγελματικός Σύλλογος με τόσο υψηλές εισφορές να παρουσιάζει εκτροχιασμό των οικονομικών του σε τέτοιο βαθμό. Κόντρα σε μία οικονομική ιεράρχηση, στην οποία ως προτεραιότητα ανάγεται η διοργάνωση πανάκριβων συνεδρίων μακριά από τα καθημερινά προβλήματα των εργαζόμενων αρχιτεκτόνων, ακολουθεί η αποπληρωμή λογαριασμών, τελών και εισφορών προς ένα ληστρικό κράτος και τους οργανισμούς του, ενώ τελευταία τίθεται η μισθοδοσία των εργαζόμενων στο Σύλλογο, απαιτούμε μία πλήρη αντιστροφή. Δεν αναγνωρίζουμε κανένα χρέος που ενδεχομένως προκύψει από προϋπολογισμούς μη δημοσιευμένους και μη ψηφισμένους από τα συλλογικά όργανά του, ούτε ex officio προνόμια μελών του Προεδρείου. Επιδιώκουμε η νέα Διοίκηση να επιλέξει το δρόμο της άρνησης πληρωμών σε χαράτσια και τακτικούς λογαριασμούς και να θέσει ως άμεση προτεραιότητα την πληρωμή των εργαζόμενων στο Σύλλογο και τις ανάγκες των μελών του Συλλόγου.
9. Αποχή από κάθε διαδικασία διορισμού μελών σε ΕΠΑΕ και Αρχιτεκτονικά Συμβούλια
Ως επί των πλείστον, ο διορισμός μελών του Συλλόγου στις ΕΠΑΕ αποτέλεσε ένα επονείδιστο μέσο πλουτισμού και επαγγελματικής ανέλιξης, μέσα από τη συμμετοχή σε μία επιτροπή της οποίας η χρησιμότητα είναι εξαιρετικά αμφίβολη. Αντί αυτού, η συμμετοχή στις δομές των αρχιτεκτονικών Συλλόγων οφείλει να συντελεί στην πολιτικοποίηση και ενεργοποίηση των μελών του.
10. Διάθεση της ακίνητης περιουσίας του ΣΑΔΑΣ-ΠΕΑ για την ικανοποίηση των αναγκών αναψυχής, επιμόρφωσης, πολιτιστικής και δημιουργικής έκφρασης των μελών του, μακριά από κάθε επιχειρηματική λογική.
Επιδιώκουμε τη λήψη πρωτοβουλιών για τη βελτίωση της λειτουργίας του Ξενώνα Στάμου Στούρνα μέσα από τη διεύρυνση της χρήσης του από τα μέλη του Συλλόγου και ενάντια σε κάθε εμπορευματοποίησή του, ως αντιστάθμισμα στην ασφυκτική καθημερινότητα των πενιχρών απολαβών και κοινωνικών παροχών των εργαζόμενων αρχιτεκτόνων. Αντίστοιχη δυνατότητα αναγνωρίζουμε για το κτίριο που στεγάζεται ο ίδιος ο ΣΑΔΑΣ-ΠΕΑ στην Πλάκα, με τη στέγαση εκδηλώσεων από και προς τα μέλη του, αλλά και ως χώρος συνάντησης των μελών του με κινήσεις και πρωτοβουλίες κατοίκων και εργαζόμενων της πόλης.
ΤΙ ΣΥΛΛΟΓΟ ΘΕΛΟΥΜΕ
Εκτιμούμε ότι το καθεστώς απομόνωσης που είχαν θέσει το Σύλλογο οι προηγούμενες Διοικήσεις του αποτελεί μία πολύ αρνητική παρακαταθήκη για τη δράση του. Σε μία εποχή που το σύνολο των εργαζομένων δέχεται μία άνευ προηγουμένου επίθεση στα δικαιώματά του, δεν είναι δυνατόν ο κυρίαρχος λόγος και η πρακτική της Διοίκησής του, μέσα από τη διατύπωση συντεχνιακών αιτημάτων, να αντιλαμβάνεται ως εχθρούς και να στρέφεται ενάντια σε εργαζόμενους μηχανικούς άλλων ειδικοτήτων, άλλης εκπαίδευσης κοκ που είναι σε τελική ανάλυση αποδέκτες της ίδιας επίθεσης.
Δε θέλουμε ένα Σύλλογο που θα εθελοτυφλεί απέναντι στην εργασιακή καθημερινότητα και το διευρυνόμενο φάσμα της ανεργίας των μελών του. Θέλουμε έναν Σύλλογο μαχητικό και ζωντανό, χώρο συνάντησης μισθωτών, αυτοπασχολούμενων και άνεργων αρχιτεκτόνων, που θα υποδέχεται τις αναζητήσεις τους και θα δίνει αγωνιστικές διεξόδους σε αυτές. Ειδικά για τους άνεργους συναδέλφους, θεωρούμε επιτακτική ανάγκη τη στήριξή τους με κάθε τρόπο και την ανάληψη πρωτοβουλιών συντονισμού της κοινής δράσης τους.
Ταυτόχρονα θέλουμε έναν Σύλλογο σε συντονισμό με άλλους φορείς εργαζομένων, Συλλόγους, Σωματεία και Συνδικάτα, όπου η κοινή δράση θα υποβοηθά την εξαγωγή κοινών συμπερασμάτων πάνω σε ζητήματα χώρου, ανάπτυξης, περιβάλλοντος κλπ.
Στον αντίποδα λοιπόν μίας λειτουργίας του Συλλόγου ως τεχνικού σύμβουλου του κράτους, θέλουμε ένα Σύλλογο σύμβουλο των κοινωνικών κινημάτων, υπερασπιστή των δημόσιων χώρων και του πρασίνου στην πόλη, που θα συμβάλλει στην ανάπτυξη των συλλογικών αντιστάσεων απέναντι σε πολιτικές καταστρατήγησής τους, ένα Σύλλογο που στη διαρκή αντιπαράθεση των κινήσεων κατοίκων με αυτές δε θα μπαίνει στο δίλημμα «με ποιά πλευρά είμαστε».
Θέλουμε ένα Σύλλογο που δε θα διστάζει να συγκρουστεί με την πολιτική του κεφαλαίου, με κατασκευαστικές εταιρείες και εργολαβικά συμφέροντα, αναζητώντας ένα μερίδιο της πίτας από την εκχώρηση του δημόσιου χώρου και του δικαιώματος καθημερινής διαβίωσης σε αυτόν.
Θέτουμε τις παραπάνω θέσεις υπόψη όλων των δυνάμεων του Συλλόγου, γνωρίζοντας ότι δεν ορίζουν ισαπέχουσες με καθεμία από αυτές. Απευθυνόμαστε πρώτα και κύρια σε δυνάμεις που στο πρόσφατο παρελθόν βρεθήκαμε μαζί σε αγώνες και κινητοποιήσεις ενάντια στην ασκούμενη πολιτική. Ταυτόχρονα θέτουμε τις θέσεις μας σε ανοιχτή συζήτηση και κριτική, στην κατεύθυνση συνδιαμόρφωσης μίας νέας αγωνιστικής ρότας για το Σύλλογο.
Αριστερή Κίνηση Εργαζόμενων Αρχιτεκτόνων 