Το Σάββατο 17/9, στην πλατεία Αυδή στο Μεταξουργείο έλαβε χώρα η εκδήλωση με τίτλο «Έμφυλες Χωρικότητες και Διεκδικήσεις», η οποία διοργανώθηκε από την Αριστερή Κίνηση Εργαζόμενων Αρχιτεκτόνων (ΑΚΕΑ). Η εκδήλωση πραγματοποιήθηκε με επιτυχία και σε αυτή έγινε πλήθος ενδιαφερουσών τοποθετήσεων.
Ακολουθούν εικόνες από την εκδήλωση καθώς και τα ηχητικά αρχεία των τοποθετήσεων.
Συνεχίστε την ανάγνωση του «Εικόνες και ήχος από την εκδήλωση «Έμφυλες Χωρικότητες και Διεκδικήσεις»»
Της Νάνσυς Νικολοπούλου, αρχιτεκτόνισσας, μέλους της Αριστερής Κίνησης Εργαζόμενων Αρχιτεκτόνων
Το άρθρο που ακολουθεί, αποτελεί μεταπτυχιακή εργασία που παρουσιάστηκε τον Σεπτέμβρη του 2019 στο πλαίσιο του προγράμματος «Πολεοδομία – Χωροταξία» του ΕΜΠ, και πιο συγκεκριμένα του μαθήματος «Έμφυλες Πολιτισμικές Προσεγγίσεις του Αστικού Χώρου» με διδάσκουσες τις Ντίνα Βαΐου και Ρούλη Λυκογιάννη. Αναφέρεται στην ταινία «Η δουλειά της» (2018), του Νίκου Labôt.
Εμπνευσμένη από αληθινά γεγονότα, η ταινία διηγείται την ιστορία της Παναγιώτας (Μαρίσσα Τριανταφυλλίδου), η οποία λίγο πριν τα σαράντα, όντας νοικοκυρά και μητέρα δύο παιδιών, θα χρειαστεί να αναζητήσει για πρώτη φορά δουλειά, όταν ο άντρας της χάνει τη δική του, στο φόντο της κρίσης. Θα προσληφθεί ως καθαρίστρια σε πολυκατάστημα, για λογαριασμό μιας ιδιωτικής εργολαβικής εταιρείας, βιώνοντας της συνθήκες της υποτίμησης και της ακραίας εργασιακής εκμετάλλευσης στις νέες θέσεις εργασίας που δημιουργεί ο σύγχρονος καπιταλισμός. Παρόλα αυτά θα αποκτήσει για πρώτη φορά την οικονομική και συναισθηματική ανεξαρτησία της και θα οδηγηθεί, χωρίς να το επιδιώκει συνειδητά από την αρχή, στην αμφισβήτηση των ιδιοτήτων του ρόλου της ως συζύγου και μητέρας στο πλαίσιο της πατριαρχίας.
Η παγκόσμια πρεμιέρα της ταινίας πραγματοποιήθηκε τον Σεπτέμβριο του 2018 στο Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου του Τορόντο, όπου έλαβε εξαιρετικές κριτικές. Έχει βραβευτεί ως Καλύτερη Πρώτη Ταινία Μεγάλου Μήκους και απέσπασε βραβείο Fipresci & Υoung Fipresci στη Βαρσοβία, βραβείο Γυναικείας Ερμηνείας στη Θεσσαλονίκη, βραβείο Κριτικών κινηματογράφου και Ειδικό Βραβείο της Επιτροπής στις Βρυξέλλες. Συνεχίστε την ανάγνωση του «(Κοιτώντας τ)η δουλειά της»
Στο παρόν άρθρο δημοσιεύουμε απόσπασμα της προφορικής εισήγησης της Αλίκης Κοσυφολόγου στην εκδήλωση «ο Φεμινισμός σήμερα, θεωρίες και πρακτικές των κινημάτων», που έλαβε χώρα στην 5η Συνάντηση Νέων Αρχιτεκτόνων στον ξενώνα Στάμου Στούρνα, στην Άλλη Μεριά Πηλίου στις 22 Αυγούστου 2017. Η Αλίκη Κοσυφολόγου είναι Διδάκτορας Πολιτικής Επιστήμης και Κοινωνιολογίας και μέλος της Ομάδας Κιουρί@.
Αλίκη Κοσυφολόγου
Στο πρώτο κεφάλαιου του δοκιμίου Ένα δικό της δωμάτιο (1929), η Virginia Woolf μας αφηγείται την ιστορία της Judith Shakespeare, δηλαδή της υποτιθέμενης αδερφής του William Shakespeare, η οποία αν και διέθετε την ίδια δημιουργική φαντασία με τον αδερφό της στερήθηκε τη δυνατότητα να την καλλιεργήσει και να παράγει αποτέλεσμα από αυτήν, καθώς όταν ο αδερφός της πήγαινε σχολείο και μορφωνόταν, εκείνη ήταν υποχρεωμένη να παραμένει στο σπίτι, απασχολούμενη με έργα που αναγνωρίζονταν ως αποκλειστικά γυναικεία. Οι ομοιότητες είναι προφανείς και εύκολα καταλαβαίνουμε πως το όνομα Τζουντιθ είναι στην πραγματικότητα ένα άλλο όνομα για το όνομα Βιρτζίνια και πως η οικογενειακή κατάσταση της Τζούντιθ είναι μία μεταφορά της οικογενειακής κατάστασης της Βιρτζίνια, στο πλαίσιο της οποίας η ίδια ήταν υποχρεωμένη να παρακολουθεί μαθήματα στο σπίτι και να προετοιμάζεται για τη ζωή σε αυτό, ενώ οι «αφελείς» αδερφοί της φοιτούσαν στο σχολείο. Συνεχίστε την ανάγνωση του «Ιστορικές Διαδρομές του Φεμινιστικού Κινήματος: Από την ακτιβιστική έκρηξη του ’60-’70 μέχρι τον σύγχρονο φεμινιστικό διεθνισμό»
Αριστερή Κίνηση Εργαζόμενων Αρχιτεκτόνων 