Ιστορικές Διαδρομές του Φεμινιστικού Κινήματος: Από την ακτιβιστική έκρηξη του ’60-’70 μέχρι τον σύγχρονο φεμινιστικό διεθνισμό

Στο παρόν άρθρο δημοσιεύουμε απόσπασμα της προφορικής εισήγησης της Αλίκης Κοσυφολόγου στην εκδήλωση «ο Φεμινισμός σήμερα, θεωρίες και πρακτικές των κινημάτων», που έλαβε χώρα στην 5η Συνάντηση Νέων Αρχιτεκτόνων στον ξενώνα Στάμου Στούρνα, στην Άλλη Μεριά Πηλίου στις 22 Αυγούστου 2017. Η Αλίκη Κοσυφολόγου είναι Διδάκτορας Πολιτικής Επιστήμης και Κοινωνιολογίας και μέλος της Ομάδας Κιουρί@.

Αλίκη Κοσυφολόγου

Φεμινιστικοί λόγοι και λόγοι για τον φεμινισμό

Στο πρώτο κεφάλαιου του δοκιμίου Ένα δικό της δωμάτιο (1929), η Virginia Woolf μας αφηγείται την ιστορία της Judith Shakespeare, δηλαδή της υποτιθέμενης αδερφής του William Shakespeare, η οποία αν και διέθετε την ίδια δημιουργική φαντασία με τον αδερφό της στερήθηκε τη δυνατότητα να την καλλιεργήσει και να παράγει αποτέλεσμα από αυτήν, καθώς όταν ο αδερφός της πήγαινε σχολείο και μορφωνόταν, εκείνη ήταν υποχρεωμένη να παραμένει στο σπίτι, απασχολούμενη με έργα που αναγνωρίζονταν ως αποκλειστικά γυναικεία. Οι ομοιότητες είναι προφανείς και εύκολα καταλαβαίνουμε πως το όνομα Τζουντιθ είναι στην πραγματικότητα ένα άλλο όνομα για το όνομα Βιρτζίνια και πως η οικογενειακή κατάσταση της Τζούντιθ είναι μία μεταφορά της οικογενειακής κατάστασης της Βιρτζίνια, στο πλαίσιο της οποίας η ίδια ήταν υποχρεωμένη να παρακολουθεί μαθήματα στο σπίτι και να προετοιμάζεται για τη ζωή σε αυτό, ενώ οι «αφελείς» αδερφοί της φοιτούσαν στο σχολείο. Συνεχίστε την ανάγνωση του «Ιστορικές Διαδρομές του Φεμινιστικού Κινήματος: Από την ακτιβιστική έκρηξη του ’60-’70 μέχρι τον σύγχρονο φεμινιστικό διεθνισμό»

Οι «ταμπέλες» ως επιβολή του συστήματος πάνω στον ερωτισμό

αφίσα-ΟΚΔΕ-για-ΛΟΑΤ-ταυτότητεςΜιχάλης Πισσαρίδης

Το παρακάτω κείμενο αποτελεί στο μεγαλύτερο μέρος του εισήγηση στην εκδήλωση για το φύλο και τον σεξουαλικό προσανατολισμό με τίτλο «οι «ταμπέλες» ως επιβολή του συστήματος πάνω στον ερωτισμό», που πραγματοποιήθηκε το Σάββατο 2 Νοεμβρίου 2013 στη Λέσχη Σπάρτακος με εισήγηση από την Ο.Κ.Δ.Ε.-Σπάρτακος και συνομιλήτριες από τις ομάδες του “L.G.B.T./ Κόκκινο” και την αυτόνομη συλλογικότητα “Queertrans”. 

Το θέμα της συγκεκριμένης εκδήλωσης το είχα στο μυαλό μου, σε συνδυασμό και με προβολή ταινίας που θα περιέγραφε την “θεωρία του Kinsey[1]”, αλλά θα ήταν υπερβολή τελικά να προβληθεί ύστερα από την πλούσια συζήτηση που ακολούθησε, μετά τις εισηγήσεις της Λίνας Φιλοπούλου (“L.G.B.T./Κόκκινο”), της Χριστίνας-Αντουανέτας Νεοφώτιστου (“Queertrans”) και του υποφαινόμενου (Ο.Κ.Δ.Ε.-Σπάρτακος).

Σε αυτή την θεωρία του Kinsey – ανάμεσα στα άλλα – καταδεικνύεται ίσως με τον πιο απλό τρόπο ότι δεν υπάρχει μόνο ο αποκλειστικά ετεροφυλόφιλος, ή αποκλειστικά ομοφυλόφιλος, αλλά και τα ενδιάμεσα στάδια (6 στον αριθμό για την θεωρία αυτή), κατά τα οποία άλλο άτομο λιγότερο, άλλο περισσότερο προσιδιάζει προς μία σεξουαλική ταυτότητα. Αυτή η θεωρία μπορεί σήμερα να έχει ξεπεραστεί σε πολλά επίπεδα από τις μεταγενέστερες αντίστοιχες της Judith Butler και άλλων συγγραφέων, αλλά δεν παύει να είναι μία επαναστατική αντίληψη στις θεωρίες της σεξουαλικής ταυτότητας και του σεξουαλικού προσανατολισμού, δεδομένου ότι πρωτοδιατυπώθηκε αμέσως μετά το τέλος του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου. Συνεχίστε την ανάγνωση του «Οι «ταμπέλες» ως επιβολή του συστήματος πάνω στον ερωτισμό»